نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری فلسفه اخلاق دانشگاه قم

چکیده

در این مقاله ابتدا به توصیف و تحلیل مباحثات درک پارفیت در باب موضوع بی‌طرفی از منظر کانت می‌پردازیم. در ادامه ضمن بررسی انتقادی ساختار و پیامدهای سخن پارفیت، میزان استحکام آراء او را بررسی می­کنیم. در فراز پایانی این متن نیز راه حل پیشنهادی خود را به عنوان بدیل تلاش‌های صورت گرفته در این موضوع، تشریح می‌نماییم. به زعم ما نتیجه‌ای که پارفیت به آن رسیده علاوه بر این‌که از حیث ساختار فلسفی نامنسجم است، با رئوس اندیشۀ کانت هم ناسازگار بوده و در تقویت انگیزش اخلاقی نیز ناموفق می‌باشد. در جهت جبران این نقائص، تلاش می‌کنیم با رجوع به نقد سوم کانت، نگاه زیبایی‌شناختی او را به تأملات اخلاقی این متفکر ضمیمه کنیم. این رویکرد، افقی را به ما نشان می‌دهد که طبق آن تکوین شخصیت فاعل اخلاقی با تنقیح معیار معرفت‌ اخلاقی مقارن می‌گردد. این تقارن علاوه بر استحکام نظری، از حیث عملی نیز ثمربخش خواهد بود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Parfit and the problem of Impartiality in Kant’s Ethics

نویسنده [English]

  • Alireza Aram

PHD Candidate of Ethics, University of Qom, Qom, Iran

چکیده [English]

In this study, it will be tried to describe Parfit’s interpretation of Kantian impartiality by referring to Parfit’s work as well as to criticize the mistakes of Parfit’s vision. Then, the author's solution as the alternative view in this debate will be predented. To sum up, author believes that the Parfit’s vision hasn't fully success in structure, content and consequent. It means that he couldn’t match his work (in interpretation of Kant) with the other part of Kantian thought, he couldn’t present an acceptable content about impartiality in Kant’s philosophy and he couldn’t produce moral- useful results from his analyses. To reform Parfit’s mistakes, the author will refer to Kantian third critique, which is known as the power of judgment. According to this part of his philosophy, we cultivate our self and we learn an impartial view that is educated to live by beauty and ethics. This term can constitute a moral agency and can prepare a common criterion of moral knowledge.

کلیدواژه‌ها [English]

  • ethical law
  • golden rule
  • moral agent
  • moral knowledge
  • aesthetics cultivation
کانت، ایمانوئل. (1394). بنیاد مابعد الطبیعه اخلاق. ترجمۀ حمید عنایت و علی قیصری. چاپ دوم. تهران: خوارزمی.
کانت، ایمانوئل. (1381). دین در محدودۀ عقل تنها. ترجمۀ منوچهر صانعی دره بیدی. چاپ اول. تهران: نقش و نگار.
کانت، ایمانوئل. (1391). سنجش خرد ناب. ترجمۀ میرشمس‌الدین ادیب السلطانی. چاپ سوم. تهران: امیرکبیر.
کانت، ایمانوئل. (1393). فلسفۀ فضیلت. ترجمۀ منوچهر صانعی دره بیدی. چاپ دوم. تهران: نقش و
نگار.
کانت، ایمانوئل. (1385). نقد عقل عملی. ترجمۀ انشاءالله رحمتی. چاپ دوم. تهران: نورالثقلین.
کانت، ایمانوئل. (1395). نقد قوۀ حکم. ترجمه عبدالکریم رشیدیان. چاپ پنجم. تهران: نی.
Allison, Henry. E. (2012). Essays on Kant. Oxford: Oxford University Press.
Guyer, Paul. (2008). Knowledge, reason, and taste: Kant’s response to Hume. Princeton: Princeton University Press.
Duxbury, N. (2009). Golden rule reasoning, moral judgment, and law. Notre Dame Law Review. Vol. 84. No. 4: 1529- 1605.
Kant, Immanuel. (2000). Critique of the power of Judgment. Edited by Paul Guyer. Cambridge: Cambridge  University Press.
Kant, Immanuel.  (2010). Critique of Practical Reason. Translated by Thomas Kingsmill Abbott. Pennsylvania: The Pennsylvania State University.
Kant, Immanuel.  (2002). Groundwork of the Metaphysics of Morals. Edited and translated by Allen W. Wood. New Haven: Yale University Press.
Korsgaard, Christine. (2000). Creating the Kingdom of Ends. Cambridge: The press Syndicate of the University of Cambridge.
McMahon, A. Jennifer. (2014).  Art and Ethics in a Material World; Kant’s Pragmatist Legacy. New York: Routledge.
Neusner, Jacob and Chilton, Bruce. (2008). The Golden Rule: The Ethics of Reciprocity in World Religions. London: Continuum.
Pfaff, Donald W. (2007). The neuroscience of fair play: why we (usually) follow the Golden rule. New York: Dana Press.
Parfit, Derek. (2011). On What Matters (Vol1- 2). Edited and Introduced by Samuel Scheffler. Oxford: Oxford University Press.
Parfit, Derek.  (1984). Reasons and Persons. Oxford: Clarendon Press.
Piaget, Jean. (1977). The Moral Judgment of the Child. Translated by Marjory Gabain. New York: The Free Press Glencoe.
Suikkanen, Jussi & Cottingham, John (Edit). (2009). Essays on Derek Parfit’s on What Matters. Oxford: Blackwell Publishing.
Wattles, Jeffrey Hamilton. (1996). The Golden Rule. Oxford: Oxford University Press.
Williams, B. (1981). Persons, Character and Morality. In: Moral Luck. Cambridge: Cambridge University Press.
Wolf, Susan. (1990). Freedom within Reason. Oxford: Oxford University Press.
Wolf, Susan. (1982). “Moral Saints. The Journal of Philosophy. Vol. 79, No. 8, p: 419- 439.
Wood, Allen W. (2008). Kantian Ethics. Cambridge:Cambridge University Press.