حکمت و فلسفه

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

تحلیل و رد استدلال‌های تسلسلی و عدم امکان شناخت در گفت‌وشنود پارمنیدس افلاطون

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشجوی دکتری فلسفه معاصر، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران

چکیده

در این مقاله بخش نخست گفت‌وشنود پارمنیدس موردبررسی قرار می‌گیرد. این گفت‌وشنود دو چالش عمده را پیش روی نظریه صورت‌ها قرار می‌دهد که عبارت‌اند از: «استدلالات تسلسلی» یا «استدلال انسان سوم» و «عدم امکان شناخت.» ابتدا می‌کوشیم تا شرح دقیقی از بخش نخست این گفت‌وشنود به دست دهیم و در ادامه با تحلیل استدلالات پارمنیدس، نشان می‌دهیم که استدلال‌های وی برفرض‌های «خوداسنادی»، «یکی بالاتر از بسیاری» «اصل ناهمانندی» و «اصل یکتایی» استوار است. سپس روشن می‌کنیم که پارمنیدس در به‌کاربستن فرض ناهمانندی موجه نیست و نمی‌تواند استدلال تسلسلی خود را اقامه کند. پس‌ازآن به مسئله جدایی صورت‌ها از اشیاء این‌جهانی و در پی آن «عدم امکان شناخت» می‌پردازیم و با تحلیل استدلال وی نشان می‌دهیم که پارمنیدس در حکم به عدم امکان شناخت، مرتکب دست‌کم دو خطای منطقی شده است و از صرف اینکه صورت‌ها از جهان ما جدا هستند، نمی‌توانسته نتیجه بگیرد که ما از صورتِ دانش بهره نمی‌بریم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analysis and Rejection of Infinite Regress Arguments and the Impossibility of Knowledge in the Dialogue of Parmenides Plato

نویسنده [English]

  • Mohamadmehdi Moghadas

Ph.D. Candidate in Contemporary philosophy, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran

چکیده [English]

In this essay, the first part of Parmenides' dialogue is analyzed. This dialogue presents two challenges to the theory of Forms: "Infinite Regress Arguments" or "Third Man Argument" and "impossibility of knowledge". At first, we try to yield a precise description of the first part of this dialogue, and then by analyzing Parmenides' arguments, we exhibit that his arguments are based on the assumptions of "Self-Predication", "One over Many", "Principle of Non-Identity" and "Principle of Uniqueness". We then make it clear that Parmenides is not justified in applying the assumption of Non-Identity and cannot make an Infinite Regress. Then we deal with the problem of the separation of Forms from the objects of this world and the subsequent "impossibility of knowledge" and by analyzing his arguments we show that Parmenides, in declaring the impossibility of knowledge, has committed at least two logical mistakes, and he then could not conclude that we do not partake of a Form of knowledge.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Plato
  • Parmenides' Dialogue
  • Theory of Forms
  • Third Man Argument
  • Epistemology
  • Self-Predication
  • Self-Participation
مراجع
کاپلستون، فردریک چارلز. (1396). تاریخ فلسفه، جلد یکم، یونان و روم، ترجمه جلال‌الدین مجتبوی، تهران، اتنشارات علمی و فرهنگی.
گاتری، دبلیو.کی.سی. (1377). تاریخ فلسفه یونان، جلد شانزدهم، ترجمه حسن فتحی، تهران، انتشارات فکر روز.
گمپرتس، تئودور. (1375). متفکران یونانی، جلد دوم، ترجمه محمدحسن لطفی، تهران، انتشارات خوارزمی.
هاینامان، رابرت. (1395).  تاریخ فلسفه راتلج، جلد اول: از آغاز تا افلاطون، ویراست سی‌سی تیلور، ترجمه حسن مرتضوی، تهران، نشر چشمه.
Aristotle, (1991). Complete Works (Aristotle), edited by Jonathan Barnes, Princeton University Press.
Augustin, M. J, (2018). Self-instantiation in Plato's Parmenides and Sophist, UC Santa Barbara: 2018, https://escholarship.org/uc/item/7dz4x1ww.
Capleston, Frederick Charles. (2016). History of Philosophy, Volume 1, Greece and Rome, translated by Jalaluddin Mojtaboi, Tehran, Scientific and Cultural Publications. [in Persian]
Durrant, M., (1997). ‘Meinwald’s Pros Heauto Analysis of Plato’s Apparently Self-Predicational Sentences’, Australasian Journal of Philosophy 75/3 (September): 383-395.
Frances, B., ‘Plato’s. (1996). Response to the Third Man Argument in the Paradoxical Exercise of the Parmenides’, Ancient Philosophy, 16: 47-64.
Guthrie, W.K.C. (1998). The History of Greek Philosophy, Volume 16, translated by Hassan Fathi, Tehran, Fekar Rooz Publications. [in Persian]
Gumperts, Theodore. (1996). Greek thinkers, second volume, translated by Mohammad Hasan Lotfi, Tehran, Kharazmi Publications. [in Persian]
Heinemann, Robert. (2015). Routledge's History of Philosophy, Volume I: From the Beginning to Plato, edited by CC Taylor, translated by Hassan Mortazavi, Tehran, Cheshme Publishing House. [in Persian]
Meinwald, C.,  (1991). Plato’s Parmenides, Oxford: Oxford University Press.
Meinwald, C., (1992). ‘Good-bye to the Third Man’, in: The Cambridge Companion to Plato, R. Kraut (ed.), Cambridge University Press, pp. 365-396.
Pelletier, F. J., & Zalta, E. N., (2000). How to say goodbye to the third man. Nous, 34(2), 165–202. https://doi.org/10.1111/0029-4624.00207.
Plato, (1997). Complete Works, Edited, with Introduction and Notes by John M. Cooper, Hackett Publishing Company.
Ross, Sir David, Plato’s Theory of Ideas, Oxford University Press, 1961.
Sayre, K., (1994). ‘Review of Meinwald 1991’, Nous 28: 114-116.
Vlastos, G., (1973). Platonic Studies, Princeton University Press.
Zekl, H., (= Diss. Marburg 1968). The Parmenides: Investigations into inner unity, goal setting and conceptual procedure of a platonic dialogue, NG Elwert, Marburg / Lahn 1971.‌
 
‌‌
حکمت و فلسفه
دوره 18، شماره 69
فروردین 1401
صفحه 227-259
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار