نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانشیار گروه فلسفه دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

از نظر منطقدانان مسلمان، سور در منطق حملی کمیت افراد موضوع را نشان می دهد؛ لذا بر سر موضوع می آید. در این صورت اگر بر سر محمول ظاهر شود نوعی انحراف در گزاره ایجاد می­شود؛ چنین گزاره ای «قضیه منحرفه» نامیده می شود. در منطق جدید، در مقابل، ویژگی اصلی یک محمول کلی و غیر اشباع بودن آن است؛ و از آنجایی که محمول دارای متغیر آزاد(= شناسه) است می تواند مسور گردد و گزاره به دست آمده کاملا خوش ساخت است. در میان منطقدانان معاصر ویلیام هامیلتون مشهور است به دلیل این ادعا که محمول نیز درست همانند موضوع باید مسور گردد. لذا به نظر می‌رسد در این زمینه بین دیدگاه قدما و منطق جدید تعارضی وجود دارد. در میان منطقدانان مسلمان، ابن سینا رأی خاصی دارد و با تحلیل خاصی از قضیه منحرفه استفاده از آن را مشکل ساز نمی‌داند. در این مقاله دیدگاههای مختلف در این زمینه بررسی شده و نشان می دهیم که تعارض مطرح شده می تواند ظاهری باشد البته مشروط به اینکه رویکرد منطقدانان مسلمان به محمول رویکرد مصداقی باشد؛ ولی اینکه چنین رویکردی را دارند محل مناقشه است.
 

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Muslim Logicians on Quantification of Predicate vs. Hamilton’s View

نویسنده [English]

  • Seyyed Mohammad Ali Hodjati

Associate Professor of Dept. of Philosophy, Tarbiat Modares University

چکیده [English]

According to Muslim logicians, the quantifier, in categorical logic, shows the quantity of the individuals of the subject in a statement; so its place is before the subject. Hence, if it comes before the predicate there arises some deviation in the main form of the statement, and such a statement is called a "deviant statement" (al-qaḍiyah al-munḥarifah). In modern logic, by contrast, the main characteristic of a predicate is being general or unsaturated and since a predicate has a propositional function, i.e. has free variables (or arguments), it can or should be quantified; hence, putting the quantifier before the predicate is consistent with the conditions and rules on constructing a well formed statement. Among contemporary logicians Hamilton is famous for his claim that predicates should also be quantified just like subjects. The viewpoints of Muslim and modern logicians, concerning the place of the quantifier in a statement, seems to be conflicted. Among Muslim logicians, Avicenna is the one who considers no problem in using such statements, although he calls them “deviant”, and gives an explanation and analysis for them. In this paper, I have examined these views and shown that the conflict may be superfluous if Muslim logicians’ approach to predicates is extensional, which, of course, can hardly be attributed to them.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Deviant
  • Statement
  • Quantifier
  • Muslim logicians
  • Avicenna
Avicenna, 1405(A.H.), al-Shifā al-Manṭiq al- ‘abārah, Introduction by Dr.Ibrahīm Madkūr, Investigation by Mahmūd al-Khazīrī, Pub.by Āyat al-‘auẓmā al-Marashī al-Najafī, Qom, pp.54-6
Bedrarowski W.,1956, Hamilton’s Quantification of the Predicate, proceedings of the Aristotelian Scociety, New series, vol.56 (1955-6), pp.217-240
Gensler Harry J. 2010, Introduction to Logic, 2nd edition, Routledge, p.356
Hamilton Sir William Bart, Lectures on Metaphysics and Logic, eds. H.L.Mansel & John Veitch, vol. II, bub. By William Blackwood and sons, Edinburgh and London, Appendix VI (c-g), pp.257-305.
Hamilton Sir William Bart, Lectures on Metaphysics and Logic, eds. H.L.Mansel & John Veitch, vol. II, bub. By WilliamBlackwood and sons, Edinburgh and London, Appendix VI (c-g), pp.257-305
Heath P.L., 1967,Hamilton, in encyclopedia of philosophy, ed. Paul Edwards, 2nd ed.vol.5, pp.447-8
Kneale William & Martha Kneale 1971, The development of logic, OUP
Rāzī Qoṭb al-Din (no date), Sharḥ al-Matāle‘a fi al-Manṭiq, Qazī seraj al-Din Mahmud ibn abī bakr al-Ormawi, pub. Katbī Najafī, Qom, p.130
Shahrazūrī Shams al-Din Muhammad, 1383(H.S), Rasa’il al-shajarah al-ilahiyah fi al-‘alūm al-haqā’aq al-rabbāniyah, investigation and ed. By Najafqulī Ḥabībī, pub.Institute of Philosophy, Iran, Tehran, pp.114-6
Ṭūsī, 1376(H.S), Asās al-Iqtibās, ed. Mudaris Raḍavī, 4th prt., pub. Tehran University, p.126