نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استاد دانشگاه اصفهان
چکیده
به روایت کتاب‌های تاریخ فلسفه ، هراکلیت فیلسوف ناپایداری و گذرایی، پارمنید فیلسوف ثبات و پایداری است. یکی به گذرایی هستی، دیگری به یگانگی و ایستایی آن باور دارد. چنین نگرش فروکاهنده‌ای به ثبات لوگوس و خدا نزد هراکلیت و به زایش چیزها، پس پذیرش حرکت و کثرت، نزد پارمنید اعتنا ندارد. این مقاله تنها به دیدگاه هراکلیت دربارۀ «خدا»و«یک» آن هم بر مبنای این سخن از وی می‌پردازد: «یک، تنها خردمند، هم دوست ندارد و هم دوست دارد به نام زئوس نامیده شود». (32)پس از بررسی پاره ای از تفاسیر، تفسیر دیگری از این سخن پیشنهاد میکنیم.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Heraclitus on “God” and “One”
نویسنده [English]
- said binayemotlagh
professor of Isfahan University
چکیده [English]
Heraclitus is widely held to believe in Becaming (universal Flux, Motion, so to speak): whereas Parmenides in Stability (Rest, to use Platonic terminology). If it really were so, how then could we explain the eternal caracter of Heraclitian Logos or the emergence (genesis) of beings as Parmenides describes it in second part of his poem ?In this paper, we are dealing only with Heraclitus, focusing on fragment 32: “One, sole Sage, is unwilling and yet willing to be called by the name of Zeus”. To do so, we first assess some leading commentaries, then we suggest a different interpretation of the same fragment.
کلیدواژه‌ها [English]
- One
- Zeus
- Heraclitus
- Ishwara
- Brahma
)