نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، گروه فلسفه
2 دانشیار فلسفه، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده
حقیقت در فلسفة هایدگر، یکی از مضامین اساسی است. وی از آغاز اندیشة خویش کوشید مفهوم بنیادی‌تری از حقیقت عرضه کند و در طول فعالیت فلسفی خویش رویه‌های گوناگونی در این خصوص در پیش گرفت. با وجود این هرگز از این بصیرت اساسی خویش دست نکشید که حقیقت ἀλήθεια است؛ یعنی کشاکش میان پوشیدگی و آشکارگی. به‌علاوه، هایدگر معتقد است در فلسفة افلاطون، تحولی در ذات حقیقت پدید آمده، به‌طوری که حقیقت به «درستی» مبدل شده است. از دیدگاه هایدگر، این تحول منشأ «فراموشی وجود» است. گادامر در مقابل بر آن است که افلاطون به‌واقع قائل به حقیقت بنیادی ἀλήθεια بوده است و رأی هایدگر دایر بر این‌که اندیشة افلاطون لاجرم منجر به فراموشی وجود و سوبژکتیویسم مدرن می‌شود، رأی صوابی نیست. گادامر در اثبات دیدگاه خود راهبردهای گوناگونی در پیش می‌گیرد. در این مقاله به جایگاه ایدة خیر در نظریة مُثُل و مفهوم دیالکتیک در نامة هفتم افلاطون اشاره خواهیم کرد و خواهیم کوشید همراه با گادامر نشان دهیم که در اندیشة افلاطون امکاناتی نهفته است که می‌توانند وی را از انتقادات هایدگر مبرا سازن.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Heidegger and Gadamer: Two Approaches to the Concept of Truth in Plato
نویسندگان [English]
- Seyyed Masoud Hosseyni Toushmanlouei 1
- Seyyed Mohammad Reza Beheshti 2
1 Faculty of Literature and Humanities, University of Tehran, Department of Philosophy
2 Associate Professor in Philosophy, Tehran University, Tehran, Iran
چکیده [English]
The ‘truth’ in Martin Heidegger’s philosophy is a fundamental theme. From the very beginning of his intellectual career, Heidegger attempted to give a more fundamental notion of truth, and during his philosophical activity he took various steps in this regard. However, he never ceased from this basic insight that truth is ἀλήθεια (aletheia): the struggle between concealment and disclosure. In addition, Heidegger believes that in Plato’s philosophy, a transformation has emerged in the essence of truth, so that the truth has become Richtigkeit/correctness. According to Heidegger’s view, this transformation is the source of “Seinsvergessenheit/ forgetfulness of being” and this is the source of various forms of subjectivism and nihilism in the modern age. In contrary, Gadamer argued that Plato actually held the fundamental truth of ἀλήθεια, and that Heidegger’s view that Plato’s thought would inevitably lead to the oblivion of being and modern subjectivity is not correct. Gadamer has various strategies to prove his point of view. In this article, we will consider the status of the idea of the good in the theory of Ideas and the notion of dialectic in Plato’s Seventh Letter, and we will try to illustrate along with Gadamer that there are possibilities in Plato’s thought that can eradicate him from Heidegger’s critique.
کلیدواژه‌ها [English]
- Plato
- Heidegger
- Gadamer
- Allegory of the cave
- truth
)