نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
فارغ التحصیل دکتری رشته فلسفه غرب از دانشگاه تهران- دانشکده ادبیات و علوم انسانی - مدیر مسئول نشر فارسی
چکیده
مقاله حاضر پاسخی به این پرسش اساسی است که چرا زبان نزد افلاطون از اهمیت فراوانی برخوردار است. او در محاوره‌های متعددی مانند ثئایتتوس و سوفیست، به این موضوع می‌پردازد؛ و در کراتولوس «زبان» جنبة محوری می‌یابد. همچنین میان زبان و مابعدالطبیعة افلاطون ارتباط ناگسستنی وجود دارد. بنابرایندر این مقاله ارتباط بین زبان و مابعدالطبیعة افلاطون نیز واکاوی می‌شود. ادعای محوری این که این پیوند چنان عمیق است که می‌توان گفت کل دیدگاه افلاطون دربارة زبان حول دیدگاه وی درباب هستی‌های واقعی، یعنی مُثُل، شکل میگیرد؛ و بر همین اساس است که به نقادی دیدگاه‌های رایج زمان خویش دربارة زبان، مانند قراردادگرایی و طبیعت‌گرایی، می‌پردازد. به عبارت دیگر، افلاطون ضمن تحلیل دو موضع متقابلِ قراردادگرایی و طبیعت‌گرایی نشان می‌دهد که نمی‌توان از طریق مطالعۀ نام‌ها به کشف طبیعت چیزها نائل شد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Plato’s theory of language: its emergence and relations to the platonic Forms
نویسنده [English]
- Malihe Abouie Mehrizi
چکیده [English]
The present article attempts to answer a crucial question: why does Plato attach such importance to “language”? In many dialogues, such as Theaetetus and Sophist he surveys this subject; and in Cratylus language plays a pivotal role. Moreover the article deals with the inseparable connection between metaphysics and language in Plato’s philosophy. The main claim is that this connection is so firm and deep that Plato’s view on language can be seen as dependent on his view on the real entities, namely Forms. Plato criticizes the prevailing theories of his time like “conventionalism” and “naturalism” on the same ground. In other words, while analyzing these two clashing views, Plato shows that the nature of things cannot be discovered through studying their names.
کلیدواژه‌ها [English]
- “language”
- “Cratylus” “Forms”
- “conventionalism”
- “naturalism”
)