نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
گزارندگی با سنت سخنوری نسبتی نزدیک دارد. از همان روزگار افلاطون و تکوّن اندیشة فلسفی، بر تمایز و استقلال برهان و سخنوری به منزلة دو صورت متفاوت از قیاس تأکید می‌شد. در عین حال به یمن تدقیق ارسطو در مناسبات میان این رهیافت‌ها، مواردی از مشابهت زمینه‌های قرابت این دو عرصه فراهم شد. گزارندگی فلسفی در سدة بیستم ضمن توجه به اهمیت خطابه در مقولة فهم و نسبتش با زیست‌جهان آدمی، مترصد است سخنوری را از طریق مفهوم اصالتِ هیدگر، فراگیر بودنِ عنصرِ فهم در گادامر یا نظریة استعارة ریکور، در خود جای دهد و بدین ترتیب در کنار وجوه مشابه، نسبتِ چالش‌برانگیز گزارندگی و سخنوری را برجسته سازد؛ گرچه در پذیرفتن آثار و تبعات ناشی از این استقلال نسبی مردد است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
The rhetorical tradition in Philosophical Hermeneutics
نویسنده [English]
- ahmad ali heidari
associate prof, allameh tabatabai university
چکیده [English]
Hermeneutics has a close relationship with the rhetorical tradition. From the time of Plato and the genesis of philosophical thought, emphasis was put on the distinction and independence of syllogism and rhetoric. However, thanks to Aristotle's meditations on the relation between these approaches, the way was paved for similarities between the two fields. Philosophical hermeneutics in the 20th century, with an eye to the importance of rhetoric for human understanding and its relation with the life-world of humans, intends to include rhetoric using the concept of authenticity in Heidegger, the ubiquity of the element of understanding in Gadamer or Riceour's theory of metaphor and show both the identical aspects and the conflicting connection between hermeneutics and rhetoric; though it has doubts regarding the acceptance of the effects of this partial independence.
کلیدواژه‌ها [English]
- Aristotle's Rhetoric
- 20th Century Hermeneutics
- Everdayness
- Undestanding
- Metaphor
- coexistence
)