نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 هیات علمی دانشگاه علامه

2 پژوهشیار و آموزشیار دانشگاه علامه طباطبایی، گروه علوم سیاسی

چکیده

ژان فرانسوا لیوتار، متأثر از لودویگ ویتگنشتاین و نظریة بازی‌های زبانی قائل به اصالت «تکثر و تفاوت» می‌شود. اما یورگن هابرماس به دنبال «اجماع عمومی» و سیطرة کلیتی اندام‌و‌ار بر جامعه است؛ هدفی که از نگاه ساختارگرایانة سوسوری به زبان توشه‌گیری می‌کند. این مقاله کوشیده است تا با نقد نگاه رادیکال لیوتار و نیز تفسیر وی از بازی‌های زبانی و سپس نقد هابرماس، با تعدیلاتی در نظریات این دو فیلسوف، به دیدگاهی بینابین  میان آن دو برسد. در این رهگذر، بهره‌گیری از میانجی شانتال موفه، نظریة پیکارگرایی اجماعی، چالرز تیلور، ایدة چندفرهنگ‌گرایی، بهعنوان دو فیلسوف متأثر از ویتگنشتاین، مسبب تحقق آشتی‌آفرینیِ این مقاله میان دو دیدگاه لیوتار و هابرماس شده است. سؤال اصلی این است که چه نسبتی میان تلقی ویتگنشتاینی از زبان و تلقی ضد‌ویتگنشتاینی از زبان و اجماع عمومی وجود دارد؟ فرضیة (مدعا) اصلی می‌گوید که این نسبت،  ملازمه نیست.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A way to resolve the conflict "Lyotard and Habermas 'on' Language and consensus."

نویسندگان [English]

  • hadi Ajili 1
  • mohsen solgi 2

1 Associate Professor of International Relations at the Allameh Tabataba΄i University.

2 PhD Student at Allameh Tabataba΄i University Political Thought

چکیده [English]

Lyotard, influenced by Wittgenstein and language games asserts the primacy of "diversity and difference" in But, society Habermas seek "consensus" and therefore domains an organic whole society and one that is looking at Structuralist view Saussure's language. Wittgenstein in "functional theory of meaning" interprets the language in which, speaking of "life forms or forms of the game" and "event locations" is present. Thus, he can no longer look from the perspective of holistic, rational and systematic in there. In contrast, Habermas Looks holistic, as Wittgenstein and Lyotard rejected language as well as rational and holistic look at the language of the cast. In this article,is it attempted to criticize to the radical view of Lyotard and his interpretation of language games and then to criticize Habermas, with adjustments in the views of these two philosophers, conflict the solve between them. In this way, the use of mediation CM-theory agonism- and philosopher Charles Taylor -idea multiculturalism-as two other Wittgensteinian or at least very impressed by her, are responsible for the reconciliation between the of views the Lyotard and Habermas. The main question is what the is between relation the is Wittgenstein and Anti-Wittgensteinian thought of language? The main claim is that is not ratio the accompanied.

کلیدواژه‌ها [English]

  • consensus
  • Multiculturalism
  • Social activism campaign
  • a Plurality