نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد چالوس

چکیده

"ارسطو" در Θ ( کتاب نهم مابعدالطبیعه ) دو معنای دونامیس (قوه ) را از هم متمایز می‌کند و می‌گوید معنای اول آن را با حرکت در ارتباط می‌داند .ارسطو از این معنای دونامیس ( قوه ) به‌تفصیل بحث می‌کند، اما تصریح دارد که هدف اصلی معنای دوم است و بحث نخست از باب مقدمه است. او در Θ 6 به معنای دوم دونامیس ( قوه ) باز می‌گردد. اما، بحث او به‌نحوی صورت گرفته است که دقیقاً معلوم نیست منظورش از معنای دوم چیست، از این‌رو نظرات مختلفی دربارة اینکه معنای دوم دونامیس( قوه ) کدام است مطرح‌شده‌اند. از این میان، به‌نظر می‌رسد دو دیدگاه حائز اهمیت هستند. کسانی معتقدند معنای موردنظر ارسطو «وجود بالقوه » یا «بالقوه بودن » است و کسانی منظور او را «ماده » می‌دانند. نظری که در این مقاله ارئه‌شده چنین است: هدف ارسطو در Θ تحلیل و بررسی وجود بالقوه است، اما بررسی وجود بالقوه عبارتست ‌از بررسی موارد و مصادیق مختلف قوه و یکی از موارد قوه، قوه‌ای است که در رابطه با حرکت است و مورد دوم آن، که مورد نظر ارسطو ست، «ماده » است که در ارتباط با «جوهر » قرار می‌گیرد و به ‌همین‌ خاطر ارسطو آن را در بحث حاضر « مفیدترین » می‌داند و منظورش مفیدترین مورد در تحلیل وجود بالقوه است. وجود بالقوه که هدف اصلی ارسطو در Θاست از قِبل تحلیل معنای دوم قوه تبیین می‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Second Sense of Dunamis in Metaphysics (Book IX)

نویسنده [English]

  • ahmad asgari

چکیده [English]

In Metaphysics (Book IX), Aristotle distinguishes between two senses of the word Dunamis (force) and states that the first sense is related to motion. While discussing Dunamis as force in detail, he declares that he does so to shed light on the second sense of the word. Later in the book, he vaguely explains the second sense. Thus, there are different interpretations of this sense among which two are of utmost significance. Some believe it to refer to potentiality while others interpret it to refer to substance. This article is an attempt to solve this enigma: Aristotle aims to study potentiality in his book. This, however, requires the study of different types of force, one of which is the force related to motion and the other is substance related to essence. Aristotle calls it “the most useful”, i.e. the most useful in analyzing the potentiality. Potentiality is, therefore, the main objective he seeks to attain through the analysis of the second sense of Dunamis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Dunamis
  • force
  • action
  • substance
  • Essence