نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 هیئت علمی دانشگاه رازی کزمانشاه
2 هیئت علمی دانشگاه کرمانشاه
3 هیئت علمی دانشگاه رازی کرمانشاه
چکیده
مطالعه حاضر بر آنست تا آراء شاعر و عارف ایرانی یعنی مولوی در باب تفکر فلسفی را در چارچوبی نوین و در کنار یکی از فلاسفه بنام فرانسوی یعنی ژاک دریدا مورد مداقه قرار دهد. آنچه این دو را می تواند به گونه ای به یکدیگر پیوند دهد برخورد نقادانه با ادعاهای بنیادین فلاسفه در دسترسی به حقیقت است. نزد هر دو عقل محصور در جهان مادی یا گرفتار در دلالتهای لایتناهی متن دریدایی، باید به محدودیت های خود اعتراف نماید با این تفاوت که مولوی با انتقاد از عقل محاسبه گر راه را بر گونه ای دیگر از معرفت، یعنی عشق، دل و وحی می گشاید حال آنکه برای دریدا بیرون از چارچوب عقلی، هیچ چارچوب یا ابزار دیگری متصور نیست. به همین دلیل روش او در نقد آثار فلسفی تا آخر یک روش عقلی – فلسفی باقی می ماند. به رغم این مدعا در همین اقرار به محدودیت های روش فلسفی است که دریدا در برابر حقیقت ایمان سر تعظیم فرو می آورد و با چشمان سرشار از اشک خدا را می خواند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Derrida and Mowlavi on Philosophers' Reason
نویسندگان [English]
- amer gheyturi 1
- hamid taheri 2
- jafar mirzaee 3
1
2
3
چکیده [English]
This article aims to bring the French philosopher Jacques Derrida into conversation with the Persian mystic poet Mowlavi. What might link the two thinkers is their critical approach toward philosophers' claim as to the authority of reason upon the truth. According to both, reason should acknowledge its limits. However, by so criticizing the material reason, Mowlavi opens the way to Love, the Heart, or revelation as an alternative to get to the truth-a tool that Derida, as a philosopher, does not seem to resort to. Hence, he remains a philosopher to the end. It is, nevertheless, in acknowledging the limitations of the philosophical approach that he kneels down before truth and faith, speaking to his God with swollen eyes full of tears.
کلیدواژه‌ها [English]
- Reason
- deconstruction
- Text
- Postmodern
- Mysticism
)