نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• پدرام پورحسن ¹
• علی مرادخانی ²

¹ فارغ التحصیل کارشناسی ارشد فلسفه هنر دانشگاه هنر اصفهان

² عضو هئیت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران-شمال

چکیده

چکیده
این پژوهش به بررسی دیدگاه‌های متضاد هگل و نیچه در مورد سه حوزۀ اساسی تفکر انسانی هنر، دین و فلسفه می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه این دو فیلسوف، هر یک از منظری متفاوت، به مسئلۀ تحقق خود، آزادی فردی و ارزش‌های سنتی نگریسته‌اند. هگل این سه حوزه را به‌عنوان مراحل تکامل آگاهی انسانی در مسیر رسیدن به حقیقت مطلق در نظر می‌گرفت و معتقد بود که هنر، دین و فلسفه به شکلی درهم‌تنیده، انسان را به‌سوی خودآگاهی و تحقق روح جهانی هدایت می‌کنند. در مقابل، نیچه این مفاهیم را ابزارهایی برای نقد ارزش‌های سنتی می‌دانست؛ او هنر را بالاتر از فلسفه و دین قرار داده و آن را عرصه‌ای برای بیان فردیت و رهایی از محدودیت‌های تحمیلی تلقی می‌کرد، درحالی‌که دین را نهادی سرکوبگر و مانعی برای ارادۀ فردی می‌دانست. این پژوهش با بررسی تطبیقی آرای این دو متفکر، سعی دارد نشان دهد که چگونه هگل و نیچه در تبیین نقش این مفاهیم در زندگی انسان، مسیرهای فکری کاملاً متفاوتی را پیموده‌اند. از یک سو، هگل بر پیوستگی این حوزه‌ها و ضرورت آن‌ها در مسیر تحقق خود تأکید می‌کند، و از سوی دیگر، نیچه آن‌ها را از دریچۀ فردگرایی و آفرینش ارزش‌های نوین می‌نگرد. در این مسیر، این مطالعه با اتخاذ رویکردی تحلیلی و تطبیقی، شباهت‌ها و تفاوت‌های اساسی اندیشه‌های آن‌ها را بررسی کرده و پیامدهای فلسفی آن‌ها را در زمینه‌های مختلف مورد بحث قرار می‌دهد.

کلیدواژه‌ها

• حقیقت مطلق
• زیبایی‌شناسی
• ارزش‌
• ابرانسان
• سیر دیالکتیکی

موضوعات

• فلسفه

عنوان مقاله [English]

Beyond the Good and the Beautiful: A Comparative Analysis of Hegelian and Nietzschean Thought in Art, Religion, and Philosophy

نویسندگان [English]

• Pedram Pourhasan ¹
• Ali Moradkhani ²

¹ Masters graduate in Philosophy of Art from Isfahan University of Art.

² Faculty member at Islamic Azad University, Tehran-North Branch

چکیده [English]

Abstract
This study examines the opposing perspectives of Hegel and Nietzsche on three fundamental domains of human thought: art, religion, and philosophy. It explores how these two philosophers, each from a different standpoint, approached the issues of self-realization, individual freedom, and traditional values. Hegel viewed these three domains as stages in the evolution of human consciousness toward absolute truth, arguing that art, religion, and philosophy are intricately interconnected and guide humanity toward self-awareness and the realization of the world spirit. In contrast, Nietzsche saw these concepts as instruments for critiquing traditional values. He placed art above philosophy and religion, considering it a realm for expressing individuality and breaking free from imposed constraints, while viewing religion as an oppressive institution that hinders individual will.
Through a comparative analysis of their ideas, this study seeks to demonstrate how Hegel and Nietzsche took entirely different intellectual paths in interpreting the role of these concepts in human life. On one hand, Hegel emphasizes their interconnectedness and necessity for self-realization, whereas Nietzsche approaches them through the lens of individualism and the creation of new values. Employing an analytical and comparative approach, this research examines the fundamental similarities and differences in their thought and discusses their philosophical implications across various contexts.

کلیدواژه‌ها [English]

• Absolute Truth
• Aesthetics
• Values
• Übermensch
• Dialectical Process