نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران ، ایران
چکیده
طراحی موزه، فرآیند چندبعدی و ترکیبی است و رشتهها و مراحل مختلف را در بر میگیرد. تقریباً از دهه 1930 میلادی از داستانسرایی در فرآیند طراحی معماری موزهها برای انتقال معانی و ارتباط نزدیک با جهان و انسان استفاده شده است. داستانسرایی نوشتاری، کلامی، بصری و فضایی روشهای مختلف برای ارتباط بر قرار کردن موزهها با بازدیدکنندگان خود هستند. در این مقاله این روشها معرفی شدهاند. همچنین نقش آنها در فرآیند طراحی معماری موزه در سطوح مختلف بررسی شده است. برای این موضوع از مفاهیم و تفاسیر در زمینههای مختلف همچون فلسفه، زبانشناسی، هرمنوتیک، جغرافیای انسانی، نظریه روایت، روانشناسی، نظریه معماری و موزهشناسی استفاده شده است. همچنین مرور ادبیات از منابع مرتبط، مشاهدات و تجربههای شخصی و ارزیابی نمونههای موردی برای تکمیل بحث بکار رفتهاند. موزه ملی دریانوردی استرالیا (روایت غیرخطی) و موزه تاریخ هنگکنگ (روایت خطی) بهعنوان نمونههای موردی ازلحاظ خط داستان، مفاهیم، ایدهها و مصنوعات اصلی بهطور کامل ارزیابی شدهاند. دستاوردها نشان میدهند که در روش خطی نسبت به روش غیرخطی بهصرف زمان و تمرکز بیشتر برای درک روایت کلان نیاز است. در روش خطی، طی مراحل مختلف و توجه به خط سیر آنها اجباری اما در روش غیرخطی اختیاری است. در روش خطی یک روایت کلان وجود دارد اما در روش غیرخطی هر زمینه میتواند بهطور مستقل عمل کند. بر این اساس، معماری موزه میتواند از طریق فعالیتهای کلامی تا فضایی و فعالیتهای شناختی تا تجربه مجسم، محیط جذاب برای تجربه عملی و انتقال معانی ایجاد کند.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
The Wisdom of Storytelling in the Museum’s Design Process
نویسنده [English]
- Mohammad Kazemi
PhD of Architecture, Department of Architecture and Urban Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Mohammad Kazemi *
PhD of Architecture, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
Abstract
Museum designing is a three-dimensional and hybrid process. It interconnects various disciplines such as architecture, graphic design, interior design, audio-visual graphics, and print graphics. Museum’s transformation during the 1930s is the main reason that drives storytelling to be adopted in the daily display routine of museums. Storytelling communicates meanings and mediates human knowledge of the world, humans, and architecture. Verbal storytelling, written storytelling, visual storytelling, and spatial storytelling help all age groups to communicate with the collections of the museums. In this paper, we investigate the role of the different kinds of storytelling in the museum's design process. We use an original survey of meaning and interpretation drawn from the fields of philosophy, linguistics, hermeneutics, humanistic geography, narrative theory, psychology, architectural theory and museology. In addition, we use researchers' personal perceptions and experiences. This study uses two case studies (Australian National Maritime Museum and Hong Kong Museum of History) to demonstrate how museums are currently utilizing storytelling and show the fundamental tools for its success. The results of this paper indicate that our understanding of master narratives needs more time and focus. The master narrative has to be followed and leaves little space for unrestricted meaning-making. Furthermore, in the non-linear storytelling, each thematic display can establish a separate identity. Then, museum architecture suggests a delightful environment for communicating meanings by self-learning and organized embodied experience of an entire space.
کلیدواژهها [English]
- Museum’s Design Process
- Written Text Interpretation
- Verbal Text Interpretation
- Visual Storytelling
- Spatial Storytelling