حکمت و فلسفه

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

انسان به‌ مثابۀ رخداد خرد‌ـ زبان؛ تفسیری ارسطویی ـ هایدگری از داستان «گزارشی به فرهنگستان» اثر فرانتس کافکاا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه دانشگاه تبریز

2 استاد فلسفه دانشگاه تبریز

چکیده

این پژوهش با واکاوی داستان «گزارشی به فرهنگستان» اثر فرانتس کافکا و ملاحظه‌ی آن درزمینۀ آرای ارسطو و هایدگر در تبیین انسان، کوشیده است تا به قرائت تازه‌ای از مفهوم انسان دست یابد. ارسطو بنیاد انسان را مفهوم خرد یا لوگوس می‌انگارد، او در سه اثر مهم خود یعنی «سیاست»، «اخلاق نیکوماخوس» و «شاعری» به کرّات این عقیده را مطرح می‌نماید. اگرچه رأی ارسطو در تاریخ اندیشه موردقبول واقع‌شده اما این بدان معنا نیست که دیگران درصدد تبیین قرائت‌های تازه از انسان برنیامده باشند. یکی از این متفکران مارتین هایدگر است. هایدگر در مقاله‌ی «زبان» ضمن پرداختن به چیستی زبان، چیستی انسان را نیز مورد کاوش قرار می‌دهد. به اعتقاد این پژوهش تأکید ارسطو بر اصالت خرد یا لوگوس از یک‌سو و تفسیر هایدگر از انسان به مثابۀ هستندۀ زبان‌مند از سوی دیگر، می‌تواند ما را به‌سوی نظرگاهی تازه رهنمون شود. بر این اساس خرد و زبان نه یک‌سره متفاوت‌اند و نه کاملاً متشابه. این دو مفهوم می‌توانند در جهت تکمیل یکدیگر به کار گرفته شوند. با رجوع به داستان کافکا این رویکرد به‌وضوح به چشم می‌‌آید. ذات انسانی چیزی نیست مگر هم‌صدایی خرد و زبان.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Man as the Event of Wisdom-Language; An Aristotelian-Heideggerian Interpretation of the Story "Report to the Academy" by Franz Kafka

نویسندگان [English]

  • Hossein Ghassami 1
  • mohammad Asghari 2

1 Master's student, Tabriz University

2 Philosophy professor at Tabriz University

چکیده [English]

By analyzing the story "Report to the Academy" by Franz Kafka and considering it in the context of Aristotle's and Heidegger's views on the explanation of man, this research has tried to achieve a new reading of the concept of man. Aristotle considers the concept of wisdom or Logos to be the foundation of human beings; he repeatedly states this opinion in his three important works, namely "Politics", "Ethics of Nicomachus" and "Poetry". Although Aristotle's opinion has been accepted in the history of thought, this does not mean that others are trying to explain new readings that did not come from humans. One of these thinkers is Martin Heidegger. In the article "Language", Heidegger, while dealing with the nature of language, also explores the nature of man. According to this research, Aristotle's emphasis on the originality of wisdom or logos on the one hand and Heidegger's interpretation of man as a linguist being on the other hand, can lead us to a new point of view. Based on this, wisdom and language are neither completely different nor completely similar. These two concepts can be used to complement each other. By referring to Kafka's story, this approach is clearly visible. Human nature is nothing but the harmony of wisdom and language.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Human
  • Logos
  • Language
  • Wisdom-Language
مراجع
بیمل، واتر. (۱۳۸۱). بررسی روشنگرانه‌ اندیشه‌های مارتین هایدگر، ترجمۀ بیژن عبدالکریمی، تهران: انتشارات سروش.
قسامی، حسین؛ اصغری، محمد. (1401). «به سوی یک اخلاق اگزیستانسیال؛ واکاوی مواجهه کی‌یر کگور با داستان ابراهیم از منظر فلسفه‌ی هایدگر». پژوهش‌های فلسفی، 16 (40): 475-464:  http//doi.org/1022034/JPIUT.2022.53507.3364
قسامی حسین و اصغری محمد. (1396). «بازتفسیر مفهوم رخداد از آن خود کننده نزد هایدگر با تکیه بر مفهوم تفکر».  دو فصلنامه علمی-پژوهشی تآملات فلسفی، 7 ( 19): 11-35. 20.1001.1.22285253.1396.7.19.1.2
کلارک، تیموتی. (۱۳۹۲). مارتین هایدگر، ترجمۀ پویا ایمانی، تهران: نشر مرکز.
گینزبورگ، ناتالیا. (۱۳۹۸). فضیلت‌های ناچیز، ترجمۀ محسن ابراهیم، تهران: انتشارات هرمس.
هایدگر، مارتین. (1389). هستی و زمان، ترجمه عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی
Aristotle. (1999). Nicomachean Ethics, Translated by Terence Irwin, Indianapolis: Hackett Publishing.
Aristotle. (1959). Politics, Translated by H. Rackham, London: William Heinemann Ltd.
Aristotle. (1922). Poetics, Translated by S. H. Butcher, London: Macmillan and co.
Agamben, Giorgio. (1998). Homo Sacer, Translated by Daniel Heller-Roazen, Stanford: Stanford University Press.
Biemel, Walter. (2000). Martin Heidegger, An Illustrated Study, Translated by Bijan Abdolkarimi, Tehran: Soroush Pub.
Clark, Timothy. (2013). Martin Heidegger, Translated by Pouya Imani, Tehran: Markaz Pub. (In Persian).
Dreyfus, Hubert L & Wrathall, Mark A. (2005). A Companion to Heidegger, Oxford: Blackwell Publishing.
Ginzburg, Natalia. (2019). the Little Virtues, Translated by Mohsen Ebrahim, Tehran: Hermes Bub. (In Persian).
Ghassami, Hossein; Asghari, Mohammad. (2022). “An Enquiry Concerning Kierkegaard's Approach of the Tale Abraham According to Heidegger's Philosophy”. Journal of Philosophical Investigations. 16 (40), 464-475. DOI: http//doi.org/1022034/JPIUT.2022.53507.3364 (In Persian).
Ghassami, Hossein; Asghari, Mohammad. (2018). “Re-explanation of Heideggerian event of appropriation according to the meaning of thinking”. Biannual Journal Of Philosophical Meditations University of Zanjan. 7 (19), 11-35. 20.1001.1.22285253.1396.7.19.1.2 )In Persian).
Heidegger, Martin. (2001). Poetry, Language, Thought, Translated by Albert Hodstadter, New York: Perennial Classics Pub.
Heidegger, Martin. (2011). Being and Time. Translated by Abdolkarim Rashidian, Tehran: Ney Pub. (In Persian).
Hillar, Martin. (2012). From Logos to Pythagoras. The Evolution of Religious Belief from Pythagoras to Tertullian, Cambridge: Cambridge University Press.
Homer. (2009). the Odyssey. Translated by Richard Lattimore. New York: HarperCollins.
Kafka, Franz. (1971). the Complete Stories, Translated by Nahum Norbet Glatzer, New York: Schocken Books Inc.
Parkinson, G. H. R & Shanker, S. G. (1997). Routledge History of Philosophy: From the Bigining to Plato. New York: Routledge Pub.
Perkins, Ma. (1994). Coleridge philosophy: logos as a unifying principle, Oxford: Clarendon Press.
Seidel, George Joseph. (1964). Martin Heidegger and the Pre-Socratics: An Introduction to His Tought. Michigan: University of Michigan Press.
Biblography
Bimel, Water. (2002). An Enlightening Review of Martin Heidegger's Thoughts, Translated by Bijan Abdul Karimi, Tehran: Entesharat-e Soroush. [In Persian].
Ghassami Hossein & Asghari Mohammad. (2016). “Reinterpreting the Concept of the Event from the Subject According to Heidegger, Relying on the Concept of Thinking”. Two Scientific-Research Quarterly of Philosophical Reflections, 7 (19): 11-35. 20.1001.1.22285253.1396.7.19.1.2. [In Persian].
----------------------------------------------------. (2022). “An Enquiry Concerning Kierkegaard's Approach of the Tale Abraham According to Heidegger's Philosophy”. Journal of Philosophical Investigations. 16 (40), 464-475. DOI: http//doi.org/1022034/JPIUT.2022.53507.3364 [In Persian].
Ginsburg, Natalia. (2018). Insignificant Virtues, Translated by Mohsen Ebrahim, Tehran: Hermes Publications. [In Persian].
Heidegger, Martin. (2011). Being and Time. Translated by Abdolkarim Rashidian, Tehran: Nashr-e Ney. [In Persian].
Clarke, Timothy. (2022). Martin Heidegger, Poya Imani's Translation, Tehran: Center Publishing. [In Persian].
Heidegger, Martin. (2010). Hasti and Zaman, Translated by Abdul Karim Rashidian, Tehran: Ney Publishing. [In Persian].*
 
حکمت و فلسفه
دوره 19، شماره 74
تیر 1402
صفحه 169-192
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار