نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مهرداد احمدی ¹
• محمدرضا اسدی ²

¹ دانشجوی دکتری دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

² دانشیار گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجه، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

چکیده

هیدگر معتقد است که سوژه بازنمودی در اصل سوژه‌ای است که در بازنمایی موجود را اراده می‌کند. به‌طوری‌که بسط دامنه‌های بازنمایی انسان و رسوخ او در واقعیت با بسط اراده و اظهار اراده او در عالم نسبت مستقیمی پیدا می‌کند. او فکر  می‌کند که اراده معطوف به قدرت نیچه درواقع چیزی جز اظهار ذات سوژه بازنمایاننده نیست که تا پیش از نیچه ناگفته مانده بود. بااین‌حال پس از نیچه و به‌واسطه افتادن در ساحت تکنولوژی که مسیران از رهگذر نیچه و کل غرب هموار می‌شود، انسان دیگر نه سوژه بازنمایاننده، بلکه به بازنموده‌ی اراده برای اراده بدل شده و خود را درون نظام‌های بازنمایی عظیمی پیدا می‌فهمد. از این جاست که این مقاله فهم هیدگر از وضعیت تکنولوژیک عصر فعلی را نه در مقام وضعی تازه و جدا از اوضاع پیشین، بلکه به‌عنوان حوالت وجود، در نسبت با غربِ رومی همچون افقِ حقیقت در مقام استیلا و بازنمایی تفسیر می‌کند. بر این اساس تکنولوژی در اصل ناظر بر وضعیت انسانیت معاصر است آن‌هم چنان‌که بر موجودات و خود را منکشف می‌کند. این انکشاف ذیل نظام‌های بازنمایی‌ای کار می‌کند که در وهله اول بجای آنکه موجودات را تبدیل به منابع مصرف نماید، با عزل خودآیینیِ از او، سوبژکتیویته‌اش را سلب می‌کنند. چنین رخدادی انسان را از کانون روایت عالم به نفعِ نیروهای تکنولوژیکی که مظاهر گوناگونی از سیاست تا فرهنگ و رسانه می‌توانند به خود بگیرند، کنار می‌زند.

کلیدواژه‌ها

• سوژه
• بازنمایی
• اراده
• بازنموده

موضوعات

• فلسفه

عنوان مقاله [English]

Heidegger's Nietzsche and the Represented Man as the Fate of Representational Subject

نویسندگان [English]

• Mehrdad Ahmadi ¹
• Mohamadreza Asadi ²

¹ Ph.D. Student, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

² Associate Professor, Department of Philosophy, Faculty of Literature and Foreign Languages, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Heidegger believes that the subject of representation is essentially a subject that wills the represented in every representation in a way that the expansion of the domains of human representation and going through the reality and determining it as a subject is directly related to the expansion of his will and expression of his will in the world. When Nietzsche answers the question of what is the being of beings with the will to power in fact he expresses the hidden source of all representational tradition which was unsaid to him. For Heidegger, the will to power brings subjectivity to its end. and end which culminated in our technological age of reducing humanity to be a representation of a greater will that Heidegger calls will to will. But the article approaches the problem just mentioned not as a distinguished phenomenon but treats it totally in the tradition of the west as emerged in the light of the essence of truth as dominant in Rome. Having this in mind, we argue that the technological age is the reversal of representational relation which delivers man over the darkest night of his destiny and consequently decentralizes him in favor of a bib picture of the world which is able to give a coherent narration from everything. It is this inhuman and also technological narration that extracts the subjective will of the representing subject.

کلیدواژه‌ها [English]

• subjectivity
• will
• technology
• representation