نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مربی، گروه معارف اسلامی، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

2 استاد فلسفه، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

3 دانشیار فلسفه اسلامی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

4 دانشیار فلسفه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

در ارزیابی معرفت از منظر معرفت‌شناسی از یک سو نظریه‌هایی مانند مبناگرایی، انسجام گرایی و اعتمادگرایی و از سوی دیگر درون‌گرایی و برون‌گرایی مطرح شده است. معرفت‌شناسی فضیلت ناب، نظریه‌ای است که توسط لیندا زگزبسکی ارائه گردیده است. به نظر ایشان نظریه‌های معرفت‌شناسی هر دوره‌ای از نظریه‌های اخلاقی همان دوره متأثر است وی با الگوگیری از فضائل اخلاقی و کاربرد آن در معرفت‌شناسی از فضایل عقلانی به‌ویژه فهم و حکمت سخن می‌گوید. از نگاه وی از یک سو معرفت‌شناسی با مشکلاتی ازجمله به فراموشی سپردن فهم و حکمت و تأکید بر یقین، انحصار معرفت به معرفت گزاره‌ای، آشفتگی در معنای توجیه، بی‌توجهی به نقش اراده و مسئولیت معرفتی فاعل شناسا، به‌حساب نیاوردن احساسات و عواطف در معرفت‌جویی مواجه است؛ از دیگر سو برخود نظریه معرفت‌شناسی فضیلت ناب نیز نقدهایی وارد است. این نقدها را می‌توان در سه گروه جای داد که عبارت‌اند از: 1. نقدهای درونی برآمده از خود معرفت‌شناسی. 2. نقدهای برآمده از فلسفه ذهن. 3. نقدهای برآمده از فلسفه اخلاق. در این پژوهش به این مسئله پرداخته می‌شود که آیا نظریه معرفت‌شناسی فضیلت ناب، توان پاسخ‌گویی به این نقدها را دارد یا خیر، به‌عبارت‌دیگر آیا این نظریه دارای سازواری درونی و بیرونی هست یا نه. زگزبسکی با چرخش ارزیابی معرفت از باور، به فاعل باورمند و ویژگی‌های منشی و شخصیتی او راهی به گشایش می‌جوید و به نظر می‌رسد در این زمینه موفق بوده است. در این پژوهش از روش تحقیقی برنامه پژوهشی لاکاتوش با توجه به هسته مرکزی و کمربندهای ایمنی و راهبردهای ایجابی و سلبی بهره گرفته شده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Critical Study of the Pure Virtue Epistemology of Zagzebski

نویسندگان [English]

  • Abass Khosravi Bizhaem 1
  • Mohamad Saeedimer 2
  • Seyyed Ali Alamolhoda 3
  • Gholamhosein khedri 4

1 Lecturer, Department of Islamic Studies, Farhangian University, Tehran, Iran

2 Professor of Philosophy, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

3 Associate Professor of Islamic Philosophy, Payam-e Noor University, Tehran, Iran

4 Associate Professor of Philosophy, Payam-e Noor University, Tehran, Iran

چکیده [English]

In the evaluation of knowledge from the epistemological point of view on one hand such as fundamentalism, coherentism, and reliabilism, and on the other hand externalism and internalism have been proposed. The pure Virtue Epistemology theory was proposed by Linda Zagzebski. According to Zagzebski, contemporary epistemology is based on virtue ethics. By modeling moral virtues and their application in epistemology, she speaks of intellectual virtues, especially understanding and phronesis. From her views, contemporary epistemology has faced issues such as wisdom ignorance and understanding, focusing on certainty, monopoly of knowledge to propositional knowledge, confusion in the sense of justification, neglecting the role of free will, and lack of attention to feeling and emotion in search of knowledge. There are many critics on the pure virtue epistemology which can be categorized into three sections: first, internal critiques derived from epistemology itself, second, critiques derived from the philosophy of mind, and third, critiques derived from the philosophy of ethics. In this study, the question is whether the epistemological theory of pure virtue is capable of responding to these critiques and whether it has internal or external consistency. By turning the evaluation of knowledge from belief evaluation to the evaluation of agent-based belief and his or her characteristic and personality traits, Zagzebski finds a way to open up and seems to be successful in doing so. The research method of this discourse is Lakatos research program with regard to the central core and seat belts and positive and negative strategies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Zagzebski
  • Intellectual virtues
  • Phronesis
  • Critique of Pure virtue Epistemology
ارسطو، بی (1391). اخلاق نیکوخامس، ترجمه نور حسینی، سیدابوالقاسم، تهران: نشر دانشگاه تهران
اکبری، فتحعلی (1387). درآمدی بر فلسفه اشراق، آبادان: پرسش
باقری، محمدرضا و ملایوسفی، مجید (1394). معرفت‌شناسی فضیلت محور: نقد و بررسی دیدگاه لیندا زگزبسکی، تأملات فلسفی، 4(15)، 79-43
برت، ادوین. آرتور (1369). مبادی مابعدالطبیعی علوم نوین، ترجمه سروش، عبدالکریم، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی و موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی
پویمن، لوئیس. پی (1387). معرفت‌شناسی، ترجمه محمدزاده، رضا، تهران: دانشگاه امام صادق (ع)
حائری یزدی، مهدی (1384). کاوش‌های عقل عمی، تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران
خزاعی، زهرا (1393). معرفت‌شناسی فضیلت: ماهیت، خاستگاه و رویکردها، فلسفه و کلام اسلامی،47(2)، 271-253
خزاعی، زهرا (1394). معرفت‌شناسی فضیلت، تهران: نشر سمت
زگزبسکی، لیندا (1392). معرفت‌شناسی، ترجمه بهبهانی، کاوه، تهران: نشر نی
زگزبسکی، لیندا (1394). فلسفه دین، ترجمه عباسی، شهاب‌الدین، تهران: کتاب پارسه
عسکرزاده مزرعه، (1392). عقلانیت فضیلت محور و باورهای دینی با تأکید بر نظریه سوسا، پژوهش‌نامه فلسفه دین (نامه حکمت)،11(1)، 134-117.
فخار نوغانی، سعیده؛ اکبری، رضا و مسعودی، جهانگیر (1393). معرفت‌شناسی فضیلت محور و مسئله توجیه، پژوهش‌های فلسفی،8(14)، 193-183
فردریک کاپلستون، اس. جِی (1368). تاریخ فلسفه کاپلستون، ترجمه سیدجلال‌الدین مجتبوی، تهران: نشر علمی و فرهنگی.
گیلیس، دونالد (1389). فلسفه علم در قرن بیستم، ترجمه میانداری، حسین، تهران: سمت و طه
مسعودی، جهانگیر (1386). هرمنوتیک و نواندیشی دینی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
مک اینتایر، السدیر (1390). در پی فضیلت تحقیقی در نظریه اخلاقی، ترجمه حمید شهریاری و محمدعلی شمالی تهران: سمت.
مک ناتن، دیوید (1383). نگاه خلاقی، درآمدی بر فلسفه اخلاق، مترجم میانداری، تهران: سمت
مهدوی نژاد، محمدحسین (1384). دین و دانش، تهران: دانشگاه امام صادق (ع)
میراحمدی، صادق و دهباشی، مهدی (1394). بررسی تفکیک فضایل به دو قسم اخلاقی و عقلانی از نگاه معرفت‌شناسی فضیلت زگزبسکی، پژوهش‌های اخلاقی،6(1)،
نوریس، کریستوفر (1389). شناخت شناسی، ترجمه تقویان، ناصرالدین علی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی
Annas, J. (2003). Virtue ethics and social psychology, 7(1), 1-25
Anscombe, G. E. M. (1958). Modern moral philosophy. Philosophy, 33(124), 1-19.
Aristotle, B. (2011). Akhlaq Nikokhamis, translated by Noor Hosseini, Seyyed Abolghasem, Tehran: Tehran University Press. [in Persian]
Akbari, Fathali (2008). An introduction to the philosophy of enlightenment, Abadan: Porsesh. [in Persian]
Askarzadeh Mazraeh, (2013). Virtue-oriented rationality and religious beliefs with an emphasis on Sosa's theory, Philosophy of Religion Research Paper (Nameh Hekmat), 11(1), 117-134. [in Persian]
Bagheri, Mohammad Reza and Melayusofi, Majid (2014). Virtue-centered epistemology: a critique of Linda Zagzebski's view, Philosophical Reflections, 4(15), 43-79. [in Persian]
Burt, Edwin. Arthur (1990). Metaphysical principles of modern sciences, translated by Soroush, Abdul Karim, Tehran: Scientific and Cultural Publishing Company and Cultural Studies and Research Institute. [in Persian]
Baehr, J. (2011). The inquiring mind: On intellectual virtues and virtue epistemology: OUP Oxford.
Battaly, H. (2012). Sosa’s Reflective Knowledge: How damaging is epistemic circularity? Synthese, 188(2), 289-308.
Battaly, H. D. (2000). What are the virtues of virtue epistemology?
Clarke t, simpson (1989). Intro duchon in Anti- Theory in Ethics and moral Conseratism, state university of newyork press. pp: 228
Code, C. (1987). Language, aphasia, and the right hemisphere: Wiley Chichester.
Fakhar Noghani, Saeedeh; Akbari, Reza and Masoudi, Jahangir (2014). Virtue-oriented epistemology and the problem of justification, Philosophical Researches, 8(14), 183-193. [in Persian]
Frederick Copleston, s. Jay (1989). Copleston's History of Philosophy, translated by Seyyed Jalaluddin Mojtaboi, Tehran: Scientific and Cultural Publishing. [in Persian]
Fairweather, A & Zagzebski, L. (2001). Virtue epistemology: Essays on epistemic virtue and responsibility: Oxford University Press on Demand.
Foot, P. (1967). Theories of ethics.
Fricker, M. (2007). Epistemic injustice: Power and the ethics of knowing: Oxford University Press.
Greco, F. de Palma, L. Specchia, N. Jacobelli, S. & Gaggini, C. (1992). Polymethylmethacrylate-antiblastic drug compounds: an in vitro study assessing the cytotoxic effect in cancer cell lines-a new method for local chemotherapy of bone metastasis. Orthopedics, 15(2), 189-194.
Greco, J. (2001). Virtues and rules in epistemology. Virtue epistemology: Essays on epistemic virtue and responsibility, 117-141.
Gillis, Donald (2010). Philosophy of science in the 20th century, translated by Miandari, Hossein, Tehran: Samt and Taha. [in Persian]
Haeri Yazdi, Mehdi (2004). Explorations of Aqel Ami, Tehran: Research Institute of Hikmat and Philosophy of Iran. [in Persian]
Haack, S. (2013). ‘The ethics of belief’reconsidered William James on Religion (pp. 111-127): Springer.
Hodges, J. E. Cordova, J. L. Graves, W. H. & Talor, C. R. (1991). An expert system for the recommendation of visual aids. Journal of Intelligent and Robotic Systems, 4(2), 99-107.
Hookway, C. (2003). How to be a Virtue Epistemologist. Intellectual virtue: Perspectives from ethics and epistemology, 183-202.
Hume, D. (1975). An Enquiry Concerning the Principles of Morals, ed. LA Selby-Bigge: Clarendon Press, Oxford.
Kawall, J. (2002). Other–regarding epistemic virtues. Ratio, 15(3), 257-275.
Kvanvig, J. L. (1992). The intellectual virtues and the life of the mind: On the place of the virtues in contemporary epistemology.
Kvanvig, J. L. (2000). Externalism and epistemology worth doing. The Southern journal of philosophy, 38(Supplement), 27-42.
Khazaei, Zahra (2014). Epistemology of virtue: nature, origin and approaches, Islamic Philosophy and Kalam, 47(2), 271-253. [in Persian]
Khazaei, Zahra (2014). Epistemology of Virtue, Tehran: Samt Publishing House. [in Persian]
Lockie, R. (2008). Problems for virtue theories in epistemology. Philosophical Studies, 138(2), 169-191.
Montmarquet, J. (1986). The voluntariness of belief. Analysis, 46(1), 49-53.
Montmarquet, J. (2000). An “internalist” conception of epistemic virtue. Knowledge, belief, and character: Readings in virtue epistemology, 135-148.
Masoudi, Jahangir (2007). Hermeneutics and Religious New Thought, Qom: Research Institute of Islamic Sciences and Culture. [in Persian]
McIntyre, Alsadir (2018). Pursuing the virtue of research in ethical theory, translated by Hamid Shahriari and Mohammad Ali Shamali, Tehran: Samt. [in Persian]
McNaughton, David (2013). A creative look, an introduction to moral philosophy, translated by Miandari, Tehran: Samt. [in Persian]
Mahdavinejad, Mohammad Hossein (2004). Religion and Knowledge, Tehran: Imam Sadeq University (AS). [in Persian]
Mirahmadi, Sadegh and Dehbashi, Mehdi (2014). Investigating the separation of virtues into two types, moral and rational, from the point of view of Zagzebski's virtue epistemology, Ethical Researches, 6(1). [in Persian]
Norris, Christopher (2010). Epistemology, translated by Taqavian, Naseruddin Ali, Tehran: Research Institute of Cultural and Social Studies. [in Persian]
Poyman, Louis. Pi (2008). Epistemology, translated by Mohammadzadeh, Reza, Tehran: Imam Sadiq University (AS). [in Persian]
Pouivet, R. (2010). Moral and epistemic virtues: A thomistic and analytical perspective. Paper presented at the Forum Philosophicum.
Quine, W. V. (1971). Epistemology naturalized. Akten Des XIV. Internationalen Kongresses Für Philosophie, 6, 87-103.
Roberts, R. C. Wood, W. J (2007). Intellectual virtues: An essay in regulative epistemology: Oxford University Press on Demand.
Rorty, R. (1979). Philosophy and the mirror of nature 1979 Princeton: NJ Princeton University Press.
Sandel, M. J. (1998). Democracy's discontent: America in search of a public philosophy: Harvard university press.
Sosa, E. (1980). The raft and the pyramid: Coherence versus foundations in the theory of knowledge. Midwest studies in philosophy, 5(1), 3-26.
Zagzebski, L. (1993). Religious Knowledge and the Virtues of the Mind
Zagzebski, L. T (1996). Virtues of the mind: An inquiry into the nature of virtue and the ethical foundations of knowledge: Cambridge University Press.
Zagzebski, Linda (2012). Epistemology, translated by Behbahani, Kaveh, Tehran: Ney Publishing House. [in Persian]
Zagzebski, Linda (2014). Philosophy of religion, translated by Abbasi, Shahabuddin, Tehran: Ketab-e Parseh. [in Persian]