نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
استادیار فلسفه، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
چکیده
جایگاه عواطف در اندیشه ارسطو اغلب با نظریه وی درباره ضعف اراده شناخته می‌شود؛ لیکن مطالعه آثار وی نشان می‌دهد که عواطف نقش گسترده‌تر و پیچیده‌ای در فعالیت‌های ذهنی دارند. ازنظر او بین عواطف و دیگر کارکردها و فعالیت‌های ذهنی رابطه عمیق و دوسویه‌ای وجود دارد؛ به این نحو که هم عواطف بر کارکردهای جزء عقلانی نفس تأثیرگذار است و هم کارکردهای جزء عقلانی بر عواطف و شدت و ضعف آن‌ها تأثیرگذار است. در این مقاله برای تبیین مدعای رابطه دوسویه عاطفه و جزء عقلانی بعد از بیان چیستی عاطفه و نحوه عملکرد آن در ذهن، از یک‌سو، به تأثیر عاطفه بر جزء عقلانی نفس خواهیم پرداخت و نقش آن را در اراده، قدرت تشخیص و داوری و ادراک حسی بررسی می‌کنیم. ازنظر ما، برخلاف تصور رایج، عواطف تنها تهدیدی خطرناک برای اخلاق و عقلانیت به‌شمار نمی‌آیند، بلکه آن‌ها می‌توانند در تقویت عقلانیت نیز نقش جدی بازی کنند. از سوی دیگر، برای فهم تأثیر جزء عقلانی بر عواطف، نقش برخی فعالیت‌های ذهنی در ایجاد لذت و درد و عواطفی چون دوستی، ترحم و نیز مقاومت در برابر نیروی انگیزشی عواطف را بررسی خواهیم کرد. همچنین توضیح خواهیم داد که کارکردهای ذهنی در ایجاد عواطف به یک میزان عمل نمی‌کنند، همچنین بین شدت و ضعف کارکردهای ذهنی و شدت و ضعف عواطف نسبت مستقیم برقرار است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Aristotle on the Relationship between Emotion and the Rational Part of the Soul
نویسنده [English]
- Mozhgan Mohammadi
Assistant Professor of Philosophy, Institute for Humanities and Social Studies, Academic Center for Education, Culture and Research (ACECR), Tehran, Iran
چکیده [English]
The position of emotions in Aristotle's thought is often identified with his theory of the weakness of the will, but the study of his works shows that emotions play a wider and more complex role in mental activities. For him, there is a deep and mutual relationship between emotions and other mental functions and activities. That is, both emotions affect the rational part functions of the soul and the rational part functions affect the emotions and their intensity and weakness. In this article, for explaining the claim of the reciprocal relationship between emotion and the rational part, after expressing what emotion is and how it works in the mind, on one hand, we will study the influence of emotion on the rational part of the soul and examine its role in the will, power of judgment, and sensory perception. In our view, contrary to popular belief, emotions are not just a dangerous threat to ethics and rationality, rather, they can play a serious role in strengthening rationality. On the other hand, to understand the effect of the rational part on emotions, we will examine the role of some mental activities in the production of pleasure, pain, and emotions such as friendship, compassion, and resistance to the motivational force of emotions. We will also explain that mental functions do not work the same in creating emotions, there is also a direct relationship between the intensity and weakness of mental functions and the intensity and weakness of emotions.
کلیدواژه‌ها [English]
- Aristotle
- Emotion
- Soul
- Mind
- Rationality
)