نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• حسن عباسی حسین آبادی

عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور

چکیده

بحث کمال در اندیشه ارسطو و ابن سینا جایگاه‌های متفاوتی دارد. هم ارسطو و هم ابن سینا کمال را به کمال اول و کمال ثانی تقسیم کرده‌اند. ایندو چه تفاوتی باهم دارند و هریک این مفاهیم را به چه معانی بکار برده‌اند و حوزۀ استفاده از آن‌ها کجاست؟ آیا ابن سینا از ارسطو متأثر شده یا از او فراتر رفته است؟ ارسطو برای بحث از کمال از دو واژه «انرگیا و انتلخیا» بحث کرده است و در جایگاه‌های متفاوتی در مابعدالطبیعه، علم النفس، طبیعیات و اخلاق از آن بحث کرده است؛ او در علم النفس و بحث حرکت از کمال اول و کمال ثانی سخن گفته است؛ برای او کمال اول مرحلۀ مقدماتی کمال ثانوی است؛ در علم النفس کمال اول جنبه‌ای از قوه دارد و در حرکت کمال ناقص است؛ ابن سینا در آثار مختلفش کمال اول و ثانی را مرتبط با موضوعات طبیعی مانند حرکت، نفس، و بعضا درباره خداوند و نسبتش با مخلوقات بکار برده است. درمورد نفس، با دو نگاه به نفس از حیث ارتباطش با بدن و نیز از حیث مجرد دانستن آن دو نگاه به بحث کمال دارد و کمال برای او وجودی و اشتدادی است و کمال ثانی تابع کمال اول است. قصد این نوشتار بحث دربارۀ این تقسیم‌بندی به کمال اول و ثانی و موضع آن در ارسطو و ابن سیناست.

کلیدواژه‌ها

• کمال اول
• کمال ثانی
• صورت
• فعلیت
• علت

عنوان مقاله [English]

Comparative Study of Concept of First and Second Perfection in Aristotle and Avicenna

نویسنده [English]

• Hasan Abasi Hosain Abadi

Assistant prof of university of payam noor

چکیده [English]

The discussion of perfection is of different natures in the ideas of Aristotle and Avicenna. Both have divided perfection into first perfection and second perfection. What is the difference between the two? What are the meanings of each of these concepts and what is the domain of their usage? Has Avicenna been influenced by Aristotle or has he exceeded him? To discuss perfection, Aristotle has employed the two terms of "energia and entelecheia’, and he has discussed it in different positions in metaphysics, sciences, natural sciences and ethics. He has discussed first perfection and the second perfection in On Soul and talk of movement. To him, the first perfection of the primitive stage is secondary perfection. In the On Soul, the first perfection has potency, and it is imperfect perfection in motion. In his works, Avicenna has used the first perfection and the second perfection as related to natural subjects such as movement, soul, and sometimes regarding God and His relation to creatures. Avicenna perceives the soul from two perspectives: in terms of its relation to the body, as well as the abstract view of the two. And for him, perfection is existential and intensive, and the second perfection is subordinate to the first. The purpose of the present paper is to discuss this division into first and second perfection and its position in Aristotle and Avicenna’s reasoning.

کلیدواژه‌ها [English]

• First perfection
• Second Perfection
• Form
• Actuality
• Cause