نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه

2 دانشگاه تهران

چکیده

مسئلة «اذهان دیگر» به عنوان یکی از جدی‌ترین مشکلات معرفت‌شناسی در فلسفه، ریشه در دوگانه‌انگاری دکارت دارد. از آن زمان، راه‌ حل‌های متعددی برای این مسئله مطرح شده‌است، اما این راه حل‌ها هر یک با مشکلاتی مواجه هستند. در مقابل فلسفة کلاسیک و سنّت فلسفة تحلیلی، هایدگر در خاستگاه این مسئله و راه‌ حل‌هایی را که برای پاسخ به آن مطرح شده‌است، همچون بسیاری از مسائل معرفت‌شناختی دیگر، تحلیل نادرستی از انسان، جهان و رابطة میان این دو می‌داند. هایدگر مسئلة اذهان دیگر را از حیطة معرفت‌شناسی به حیطة هستی‌شناسی منتقل و منحل می‌کند. رویکرد او نشان می‌دهد که چطور یک مسئلة غیر واقعی و نامشروع که برخاسته از تحلیل نادرست انسان و جهان و رابطة این دو است، تبدیل به یک معضل معرفتی دامنه‌دار و غیرقابل‌حل شده‌است. هایدگر نشان می‌دهد نه تنها این مسئله، بلکه هر نوع مسئلة معرفت‌شناسانة دیگری، تنها در نوع هستی‌شناسی خاصی مجال بروز می‌یابد. سوژة خودتنهاانگار تنها در فلسفة سنّتی است که در تعیین تکلیفش با جهان و دیگران سرگردان می‌ماند. بر اساس تحلیل او، هر انسانی همبود با دیگران است و در زندگی عملی با دیگران مواجه می‌شود و این مواجهه جایی برای تردید معرفتی در وجود دیگران باقی نمی‌گذارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Problem of “Other Minds” in Heidegger's Thought

نویسندگان [English]

  • mehdi zakeri 1
  • Ilham Abbasi 2

1 University of Tehran

2 University of Tehran

چکیده [English]

The problem of "other minds" as one of the most serious epistemological problems in philosophy derives from Descartes' dualism. Since then, several solutions have been proposed for this issue. But each of these solutions faced with some problems. In contrast to the classical philosophy and the tradition of analytic philosophy, Heidegger describes the origin of this problem and the solutions, to which it has been addressed, Heidegger's inaccurate analysis of man, the world, and the relation between the two, as well as many other epistemological issues. Heidegger transmits and dissolves the problem of other minds from the scope of epistemology to the ontological domain. His approach shows how an unrealistic and illegitimate problem arising from the inaccurate analysis of man and the world, and the relationship between the two, has become an epistemic and undisputed problem. Heidegger shows that not only this issue, but any other epistemological problem, can only be found in a particular kind of ontology. Self-disciplined subject is only in traditional philosophy that wanders in determining its mission to the world and others. According to her analysis, every human being is with others and he faces others in practical life. This encounter does not leave an epistemic controversy in others.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Heidegger
  • Other Minds
  • Dasien
  • intersubjectivity
  • Being in the world
جمادی، سیاوش. (1385). زمینه و زمانه پدیدارشناسی: جستاری در زندگی و اندیشه‌های هوسرل و هایدگر. تهران: ققنوس.
دکارت، رنه. (1371). اصول فلسفه. ترجمة منوچهر صانعی. تهران: انتشارات بین‌المللی الهدی.
عبدالکریمی، بیژن. (1381). هایدگر و استعلا (شرحی بر تفسیر هایدگر از کانت). تهران: نقد فرهنگ.
کاکلمانس، جوزف. (1380). مارتین هایدگر (پیش‌درآمدی به فلسفة او). ترجمة موسی دیباج. تهران: حکمت.
کِنی، آنتونی. (1392). معماری زبان و ذهن در فلسفة ویتگنشتاین. محمدرضا اسمخانی. تهران: ققنوس.
گراهام، جورج. (1381). «مسئلة اذهان دیگر». ترجمة قدرت احمدی. مجلة ذهن. د 3. ش 11ـ12. صص 173ـ204.
لوکنر، آندرئاس. (1394). درآمدی به وجود و زمان. ترجمة احمدعلی حیدری. تهران: نشر علمی.
ویتگنشتاین، لودویگ. (1380). پژوهش‌های فلسفی. ترجمة فریدون فاطمی. تهران: مرکز.
هایدگر، مارتین. (1386). هستی و زمان. ترجمة سیاوش جمادی. تهران: ققنوس.
ـــــــــــــ . (1392). مسائل اساسی پدیدارشناسی. ترجمة پرویز ضیاء شهابی. تهران: مینوی خرد.
Avramides, Anita. (2001). Other Minds. London: Routledge.
Descartes, René. (1951). Meditations on the First Philosophy. New Jersey: Prentice Hall, Upper Saddle River.
Hacker, Peter. (1997). Wittgenstein. London: Phoenix.
Hanfling, Oswald. (1989). Wittgenstein's Later Philosophy. London: Macmillan.
Hall, Harrison. (1980) “The Other Minds Problem in Early Heidegger”. Human Studies. Vol. 3. Pp. 247-254.
Heidegger, Martin. (2009). History of the Concept of Time: Prolegomena. Indiana University Press.
Malcolm, Norman. (1962). “Knowledge of Other Minds”. The Philosophy of Mind. V. C. Chappel (Ed). Englewood Cliffs: Prentice-Hell.
Melynk, Andrew. (2006). “Inference to the Best Explanation and Other Minds”. Australasian Journal of Philosophy. Vol. 72. Pp. 482-491.
Mill,John Stuart. (1889) An Examination of Sir William Hamilton's Philosophy. 6th edition. New York: Longman's Green and Co, Inc.
Pargetter, Robert. (1984) “The Scientific Inference to Other Minds”. Australasian Journal of Philosophy. Vol. 62. Pp.158-163.
Reynolds, Jack. (2010). “Problems of Other Minds: Solutions and Dissolutions in Analytic and Continental Philosophy”. Philosophy Compass. Vol. 5. No.4. Pp. 326-335.
Strawson, Galen. (1994) Mental Reality, MA. Cambridge: MIT Press.