نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار فلسفه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

چکیده

هوسرل در روش پدیدارشناسی دریچه‌ای نوین را به بحث تجربه می‌گشاید که به واسطه تعریف نوین شناخت و در راستای پیشگیری از خطای فلاسفه پیشین -به ویژه تجربه‌باوران کلاسیک- صورت گرفته است؛ به نحوی که شناخت، دیگر مبتنی بر تجارب بی‌واسطه از جهان نیست، بلکه بر پایه تجارب التفاتی که بر شهود بی‌واسطه ابژه‌ها تکیه دارد، صورت می‌پذیرد. پیامد این برداشت، دستیابی به تجربه زنده است. بنابراین، برای هوسرل، شناخت جهان پیرامون مبتنی بر زیسته‌هایی است که بر حیث التفاتی آگاهی استوارند. سخن گفتن از این جهان التفاتی در اندیشه هوسرل به واسطه معانی ایدئال صورت می‌گیرد و این دسته از معانی حول محور یک خوداستعلایی قرار دارند که مرکز کنش‌ها و حالات التفاتی است. بنابراین، تحلیل کنش گفتاری این «خود» به شکل معناشناختی و بر پایه منطق استعلایی صورت می‌پذیرد و از نگرش نحوی جداست. هوسرل این تغییر جدید را در راستای تحویل بردن سوژه استعلایی به جهان اینترسابجکتیو صورت می‌دهد. در این پژوهش، هدف ما این است که چگونگی تاثیر معناشناسی منطقی بر گفتار و گذار به جهان اینترسابجکتیو را مورد تحلیل قرا دهیم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Logical Semantics of Speech and Transition to an Intersubjective World in Husserlian Phenomenology

نویسنده [English]

  • alireza Faraji

Assistant Professor of Philosophy, Payame Noor University, Tehran, Iran

چکیده [English]

Husserl in his method of phenomenology casts a new light on the discussion of experience through a new definition of cognition and avoids the error of preceding philosophers, classic empiricists, in particular; thus the cognition is no longer based on the immediate experiences of the world but it is based on intentional experience which relies upon immediate intuition of objects. The result of this perception is a live experience. Therefore, for Husserl, knowing the world around us is based on the lived which is based on the intentionality of consciousness. For Husserl, talking about this intentional world happens through ideal meanings and this group of meanings rests around the axis of a transcendental ego which is the center of intentional actions and moods. Therefore, the analysis of the speech act of this “ego” is done through semantics and based on transcendental logic and it is separated from syntactic theory. Husserl makes this new change to move the transcendental subject into the intersubjective world. In the present research, the objective is to analyze the effect of logical semantics on speech and transition to the intersubjective world.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Husserl
  • subject
  • logic
  • transcendental phenomenology
  • logical semantics
اسمیت، دیوید و وردراف. (1394). درآمدی بر هوسرل. ترجمه محمدتقی شاکری. تهران: نشر حکمت.
خاتمی، محمود. (1378). فلسفه ذهن. تهران. نشر علم.
___________ . (1397). مدخل فلسفة هوسرل. تهران: نشر تمدن علمی.
رشیدیان، عبدالکریم. (1384). هوسرل در متن آثارش. تهران: نشر نی.
ساکالوفسکی، رابرت. (1395). درآمدی بر پدیدارشناسی. ترجمه محمدرضا قربانی. تهران: نشرگام نو.
مایول، ویکتور ویلارد. (1398). هوسرل. ترجمه سینا روئیایی. تهران، انتشارات نگاه.