نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• محمد حسن امامی ¹
• امیر نصری ²

¹ دانشجوی دکتری فلسفه، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

² دانشیار فلسفه، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

چکیده

برلینت، جریان علم‌زیباشناسی در‌دو‌ قرن‌گذشته را مبتنی بر دیدگاه سنتیِ تحسین ‌زیباشناسی می‌داند. این‌دیدگاه بر دو ستون "بی‌‌علقگی"‌ و‌"تامل"استوار است. نگرش‌ بی‌علقگی رهایی‌بخش انسان از روزمر‌گی و امکان حضور‌آزادانه او در کنار ابژه یا بازنمایی آن است که منجر به توجه به ‌‌زیبایی می‌شود.
برلینت با آشکارسازی برخی از دردسرهای هنر‌زیبا در زیباشناسی سنتی، می‌پرسد، چرا فهم هنر در زیباشناسی سنتی به الگویی برای تحسین از طبیعت بدل می‌گردد؟. دنیای ابژه‌ها در زیباشناسی سنتی براحتی قابل کنترل و محدود‌شدن است، در حالیکه عینیت بخشیدن به محیط‌زیست بسیاردشوارتر از هنر‌است. بدین منظور پرسش دیگری مطرح می‌کند، آیا می‌توان نتیجه‌گرفت به علم زیباشناسی جداگانه‌ای برای طبیعت نیازمندیم؟ و چگونه بواسطه تنها مرجعِ بی‌علقگی، بسیاری ازعلاقمندی که در زندگی واقعی تجربه می‌گردد، بکناری نهاده می‌شوند. زیرا در بیشتر مواقع تجربه ما در تحسین‌طبیعت، از مرزهای یک ابژه مورد‌تأمل فراتر می‌رود و از محدودیت در مرزهای خاص امتناع می‌ورزد.
برلینت، با سرنخ قرار دادن امر‌والا برای شناسایی زیباشناسی متمایز برای طبیعت، استدلال می‌کند جهتی که زیباشناسی‌طبیعت، ما را به آن سوق می‌دهد مشارکت با اوست. و با ارائه زیباشناسی‌مشارکتی، نه‌تنها تحسین ما از طبیعت را تغییر‌می‌دهد بلکه ماهیت تحسین را نیز متحول می‌کند. هرچند ضرورت عبور از بی‌علقگی در زیباشناسی‌مشارکتی پرسش برانگیز باقی می‌ماند.
این تعریف از مرزهای زیباشناسی امکان‌دیگری برای مواجه انسانِ‌مصرف‌گرا با طبیعت که درحال تجربه تغییرات‌اقلیمی متاثر از جهان‌دوگانه سوژه-ابژه است، فراهم‌می‌نماید و آثار هنر‌محیطی‌کریستو و ژان-کلود به منزله مفادی برای این امکان، همدلی با زیباشناسی‌مشارکتی را بیش از پیش آشکار می‌سازد.

کلیدواژه‌ها

• "نقد زیباشناسی سنتی"
• " زیباشناسی‌مشارکتی"
• " هنر محیطی کریستو و ژان-کلود"
• "تغییرات اقلیمی"

عنوان مقاله [English]

Aesthetics of nature and art the perspective of Arnold Berleant , 21st century philosopher

نویسندگان [English]

• Mohammad Hasan Emami ¹
• amir nasri ²

¹ PhD Candidate of Philosophy, Allameh Tabatba'i University, Tehran, iran

² Associate Professor of Philosophy, Allameh Tabatba'i University, Tehran, iran

چکیده [English]

Berlean's approach to the aesthetics over the past two centuries is based on the traditional view of aesthetic appreciation. This attitude is based on: "Disinterestedness" and "Reflection". Disinterestedness releases human from everyday life and the possibility of his free presence next to the object or its representation, which leads to attention to beauty.
By revealing some of the ills of beauty art in traditional aesthetics, Berleant addresses the question, why does understanding art in traditional aesthetics become a model for appreciation of nature? objects in traditional aesthetics can be easily controlled, while objectifying the environment is much more difficult than art. To this end, another question arises, can it be concluded that we need a separate aesthetic science for nature?
Berleant argues how many interests experienced in real life are set aside by the single source of disinterestedness. Because our experience in appreciation of nature goes beyond the boundaries of an object of reflected and refrains from limiting to specific boundaries. Berleant, arguing for the sublime to recognize the distinct aesthetics of nature, argues that the direction in which the aesthetics of nature leads us is to engagement with it. However, the need to overcome disinterestedness in engagement aesthetics remains questionable.
This definition of aesthetic boundaries provides another opportunity for the consumer-oriented human being to experience nature, which is experiencing climate change affected by the dual subject-object world. The works of environmental art of Christo-Jean-Claude, as the utility of this possibility, further reveal the empathy with the aesthetics of engagement.

کلیدواژه‌ها [English]

• "Critique of traditional aesthetics"
• "engagement aesthetics"
• "Christo and Jean-Claude environmental art"
• "climate change"