ابراهیمی دینانی، غلامحسین (1360). قواعد کلی در فلسفه اسلامی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. چاپ چهارم 1388.
اربابی، بهین (1389). ضرب فهمها. تهران: اربابی.
اربابی، بهین(1386). زبان فهمها، زبان چیزها. تهران: اربابی.
اژهای، محمدعلی (1382). «تشخص». دانشنامه جهان اسلام، ج7.
http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3557
اکبری، رضا (1377). «وجود ذهنی از منظری دیگر». خردنامه صدرالمتألهین. شماره 14. 37-48.
پاتنم، هیلاری (1388). «آیا هنوز درباره واقعیت و صدق چیزی برای گفتن هست؟» فصلنامه تاملات فلسفی. ترجمه حسن فتحی. سال اول شماره سوم. 117-141.
جوارشکیان، عباس (1387). «اجتماع دو منظر اصالت ماهیت و اصالت وجود در نظریه اصالت پدیداری معنا». مطالعات اسلامی: فلسفه و کلام. سال چهلم. شماره 81/2. 101-128.
چامسکی، نوام (1390). معماری زبان. ترجمه محمد فرخی یکتا. تهران: روزبهان.
حاج حسینی، مرتضی (1381). «بررسی و تحلیل آراء فیلسوفان مسلمان در مورد تعریف علم از ابن سینا تاصدرالمتالهین». مجله ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. شماره 164. 79-98.
رازی، فخرالدین محمد بن عمر (1410 هـ ق). المباحث المشرقیه، تحقیق و تعلیق محمد المعتصم البغدادی. بیروت: دارالکتاب العربی. الطبعه الاولی.
رورتی، ریچارد (1390). فلسفه و آینه طبیعت. ترجمه مرتضی نوری. تهران: نشر مرکز.
شیرازی، صدرالدین (1981). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
شیرازی، صدرالدین (1363). المشاعر. تهران: کتابخانه ظهوری.
طباطبائی، سید محمدحسین (۱۳۸۰). نهایه الحکمه. ترجمه و شرح علی شیروانی. ج1. چاپ پنجم. تهران: انتشارات الزهرا.
عبودیت، عبدالرسول (1386). درآمدی به نظام حکمت صدرایی. (ج2) چاپ سوم. تهران: سمت، موسسه آموزشی-پژوهشی امام خمینی.
فرگه، گوتلوب (1367). «درباره معنی و مصداق» فرهنگ. ترجمه منوچهر بدیعی. شماره 2و3. 263-292.
قوامصفری، مهدی (1383). «اشکال معروف وجود ذهنی را ابن سینا حل کرده است نه ملاصدرا». مقالات و بررسیها. دفتر 76 (2). 196-187.
کاکایی، قاسم و عزت مقصودی (1388). «نقد و بررسی وجود ذهنی از دیدگاه ابن سینا». پژوهشهای فلسفی- کلامی. شماره 40. 5-26.
کواین، ویلارد (1385). «نسبیت هستیشناختی». فصلنامه ذهن. ترجمه مجت بیدرایتی. شماره27. 123-143.
کواین، ویلارد (1374الف). «دو حکم جزمی تجربهگرایی». ارغنون. ترجمه منوچهر بدیعی. شماره 7و8. 251-277.
کواین، ویلارد (1374ب). «در باب آنچه هست». ارغنون. ترجمه منوچهر بدیعی. شماره 7و8. 231-250.
کوثریان، حجت و بهشتی، احمد و کشفی، عبدالرسول (1389). «بررسی و نقد ادله تحقق وجود ذهنی در فلسفه اسللامی». مجله فسلفه و کلام اسلامی. سال 43 شماره 1. 119-138.
کوثریان، حجت (1388). «بررسی و نقد دیدگاههای معرفتشناختی درباره وجود ذهنی». معارف عقلی. سال چهارم شماره دوم. 113-136.
مدینا، خوسه (1389). زبان: مفاهیم بنیادی در فلسفه. ترجمه محمود کریمی. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
موحد، ضیاء. (1374). «مقدمه مقاله در باب آنچه هست از کواین». ارغنون، شماره 7و8. 231.
واله، حسین و محمد رضایی (1388). «واقعنمایی نظریه وجود ذهنی با توجه به اصالت وجود و حرکت جوهری صدرالمتالهین». علوم اسلامی. سال چهارم. شماره.16، 57-86.
یثربی، یحیی (1389). بررسی و نقد حکمت صدرالمتألهین همراه با گزیدههای متون. تهران: انتشارات امیرکبیر.
Davidson Donald (1984). “On the Very Idea of a Conceptual Scheme”.Inquiries into Truth & Interpretation. Oxford University Press.183-198.
Davidson, Donald (1982). “Rational Animals” Dialectica. No. 36. 318–28.
Hunter, D. (1998). “Understanding and belief”. Philosophy and Phenomenological Research. 58(3). 559-580.
Pettit, Dean (2002). “Why knowledge is unnecessary for understanding language”. Mind. 111(443). 519-550.
Putnam, Hilary (1981). Reason, Truth and History. Cambridge University Press.
Stanley, J. (2005). ‘Hornsby on the Phenomenology of Speech’. The Aristotelian Society Supplementary. Volume79. 131–46