Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor of Religions and Mysticism, University of Isfahan, Isfahan, Iran.

Abstract

One of the central issues in Scriptures is Wisdom. One of the deuterocanonical books in the Bible is the Book of Wisdom (or Wisdom of Solomon). The description of wisdom in this book is very similar to the description of “De” in the book of Dao De Jing. The purpose of this paper is to investigate wisdom in the Book of Wisdom and De in Dao De Jing and compare them. This research is done by documentary and descriptive-analytical method. Wisdom and De are the manifestation of God and Dao. Both play an essential role in the creation of the beings and their salvation. Human beings have a duty to seek wisdom and De and to obtain them. A man who has wisdom and De is a perfect man and wise. It seems that wisdom and De in these books signify a common reality. Of course, there are some differences. Differences can arise from the difference between the two religious traditions and the difference in the approach of these Scriptures.

Keywords

ایزوتسو، توشیهیکو. (1385)، صوفیسم و تائوئیسم، چاپ سوم، ترجمۀ محمدجواد گوهری، تهران: انتشارات روزنه.
پاشایی، عسکری. (1377). دائو راهی برای تفکر: برگردان و تحقیق دائو ده جینگ، تهران: نشر چشمه.
حکمت سلیمان: بر اساس کتاب مقدس اورشلیم. (1384). ترجمۀ پیروز سیار، تهران: نشر نی.
حیدری، حسین و پاشایی، حسن. (1389). «دگرگونی‌های مفهومی حکمت در عهد قدیم و عهد جدید»، ادیان و عرفان، دورۀ 42، شمارۀ 2، صص. 31- 56.
سیار، پیروز. (1380). «مقدمه» و «پانوشت‌ها»، حکمت سلیمان. تهران: نشر نی، صص 11- 16 و  79- 102.
فرامرز قراملکی، احد. (1385). روش‌شناسی مطالعات دینی، مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
 قرائی، فیاض. (1385). ادیان خاور دور، مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
کتاب‌هایی از عهد عتیق (کتاب‌های قانون ثانی). (1380). ترجمۀ پیروز سیار، تهران: نشر نی.
مصلح، علی‌اصغر و گودرزی، مرتضی. (1392). «مفهوم نیستی در اندیشۀ هایدگر و فلسفۀ چین»، پژوهش های فلسفی دانشگاه تبریز، دورۀ 7، شمارۀ 13، صص 195- 216.
میلر، جیمز. (1395). مقدمه‌ای کوتاه بر آیین دائو، ترجمۀ مهدی لک‌زائی و ابوبکر ساوار، قم: نشر ادیان.
نوری، قهرمان؛ دهقان زاده، سجاد. (1393). «نظم کیهانی در اوستا و تائوته چینگ»، پژوهش‌های ادیانی، دورۀ 2، شمارۀ 4، صص. 89- 116.
هاکس، مستر. (1383). قاموس کتاب مقدس، چاپ دوم، تهران: انتشارات اساطیر.
هلِّی، هنری همپتون. (2015). راهنمای کتاب مقدس، ترجمۀ جسیکا باباخانیان، سابرینا بدلیان و ادوارد عیسی بیک، زیر نظر سارو خاچیکی، ویس مدیا.
Boltz, Judith Magee, (1987), “Laozy”, Encyclopedia of Religion, Editor in Chief: Lindsay Jones, second edition, USA: Thomson Gale, v. 8, pp. 5315- 5320.
Camp, Claudia V., Lichtenstein, Murray H. (2005), “Hokhmah”, Encyclopedia of Religion, Editor in Chief: Lindsay Jones, second edition, USA: Thomson Gale, v. 6, pp. 4077- 4080.
Csikszentmihalyi, Mark. (2008). “De”, The Encyclopedia of Taoism, edited by Fabrizio Pregadia, London and New York: Routledge, v. 1, pp. 353- 354.
Fung, Yu-Lan, (1948), A Short History of Chinese Philosophy, edited by Derk Bodde, New York: Macmillan Publication.
Kim, Benedict Sung Hae. (1969). A Comparative Study of the Concept of Wisdom in the Book of Wisdom and the Tao Teh Ching, M. A. thesis, Wisconsin: Marquette University.
Kirkland, Russell. (2008). “Dao”, The Encyclopedia of Taoism, edited by Fabrizio Pregadia, London and New York: Routledge, v. 1, pp. 304- 309.
Kohn, Livia. (2005). “Dao and De”, Encyclopedia of Religion, Editor in Chief: Lindsay Jones, second edition, USA: Thomson Gale, v. 4, pp. 2172- 2175.
Lao Tzu. (1962). Tao Teh ching, translated by John C. H. Wu, New York: Barnes and Noble Books.
Scott, Robert B. Y. (1987). “Wisdom; Wisdom literature”, Encyclopaedia Judaica, Editor in Chief: Fred Skolnik, second edition, USA: Thomson Gale, v. 21, pp. 95- 99.
Smith, D. Howard. (1968). Chinese Religions from 1000 B.C. to the Present Day, New York: Holt, Rinehart and Winston.
The Holy Bible. (1967). King james version, New York: the world publishing company.