Document Type : Research Paper

Authors

1 ph.d. student, Department of philosophy of art, faculty of art and architecture,central tehran branch, islamic azad university, tehran , iran.

2 Associate Professor , of philosophy, university of Isfahan, Isfahan, iran

3 Professor ,of art, , tehran university, tehran, iran

Abstract

The relation between Art and Truth in the history of western thought has been proposed since the advent of art theory in the Plato and Aristotle era. In the modern era, philosophers have also considered this relation. We know that there was a great deal of separation by Baumgarten, between Truth and Art with the advent of aesthetics in the modern era, and this separation got determined by Kant. But after him, thinkers such as Hegel tried to think about the relation of art and truth again. Of course, Hegel did not explicitly bring up the relationship between Art and Truth, but he considers Art as an appearance of "manifestations of the absolute" and dignity of its realization. Art is the first demonstration of absolute spirit. "What is the relationship between Art and Truth from Hegel's point of view? What is his perception and comprehension of the Truth? And how does he attempt to overcome the complete separation between Art and Truth (with his dialectics, of course) which has been brought by modern aesthetics?", are the main questions of this paper. The method of this research is the interpretative and content analysis based on the works of Hegel, his commentators, and other philosophers (related to the subject).

Keywords

ارسطو. (1387). ارسطو و فن شعر، ترجمه و تألیف عبدالحسین زرین‌کوب، تهران: انتشارات امیرکبیر.
استیس، والتر ترنس. (1393). هگل، ترجمۀ حمید عنایت. جلد 1 و2، تهران: کتاب‌های جیبی.
افلاطون. (1380). دورۀ کامل آثار افلاطون، ترجمۀ محمد حسن لطفی. تهران: انتشارات خوارزمی.
امینی، عبدالله. (1395). نسبت میان حقیقت و زیبایی. تهران: انتشارات نقد فرهنگ.
بووی، آندرو. (1385)، زیبایی شناسی و ذهنیت از کانت تا نیچه، ترجمۀ فریبرز مجیدی. تهران: فرهنگستان هنر.
بیزر، فردریک. (1391). هگل، ترجمۀ سید مسعود حسینی. تهران: ققنوس.
شفر، ژان‌ماری. (1385). هنر دوران مدرن، ترجمۀ ایرج قانونی، تهران: آگه.
کاپلستون، فردریک. (1375). تاریخ فلسفه، ترجمۀ داریوش آشوری. جلد 7، تهران: انتشارات سروش.
کانت، ایمانوئل. (1393). نقد قوۀ حکم، ترجمۀ عبدالکریم رشیدیان. تهران: نشر نی.
کوکلمانس، یوزف. (1382). هیدگر و هنر، ترجمۀ محمد‌جواد صافیان. آبادان: نشر پرسش.
مجتهدی، کریم. (1383). پدیدارشناسی روح بر حسب نظر هگل بر اساس کتاب تکوین و ساختار پدیدارشناسی روح هگل اثر ژان هیپولیت. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
هگل، گِئورگ ویلهلم فردریش. (1390). پدیدارشناسی جان، ترجمۀ باقر پرهام، تهران: نشر کند وکاو.
هگل، گِئورگ ویلهلم فردریش. (1391). دانش منطق، ترجمۀ ابراهیم ملک اسماعیلی، تهران: نشر نگاه.
هگل، گِئورگ ویلهلم فردریش. (1395). دانشنامه علوم فلسفی هگل، ترجمۀ حسن مرتضوی، تهران: نشر آگه.
Desmond, William. (2000). Art and The Absolute Revisited, Edited By William Maker, in Hegel and Aesthetics. Albany: sunny Press, p1-13.
Etter, Brian K. (2000). Hegel's Aesthetic and the Possibility of Art Criticism, Edited By William Maker, in Hegel and Aesthetics. Albany: sunny, Press, p 31-45.
Hegel, G. W. F. (1975). Aesthetic: Lectures on Fine Arts, V.1-2, Translated T .M, Knox, New York: Oxford University Press.
James, David. (2009). ART, myth, and society in Hegel's aesthetics. New York: British Library Press.
Rapp, Carl. (2000). Hegel's Concept of the Dissolution of Art, Edited by William Maker, in Hegel and Aesthetics. Albany: sunny Press, p13-31.