Document Type : Research Paper

Authors

1 M.A in Philosophy-Logic, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran

2 Associate Propfessor in Philosophy-Logic, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran;

Abstract

To Avicenna, the relation between the subject and the predicate is of three kinds: possibility, necessity, and impossibility. Impossibility is the same as necessary non-existence. The word ‘modal’ in modal logic refers to these three. Avicenna has dealt with different types of modal propositions in his logic books. However, in his philosophical books he has limited himself to propositions with the predicate of existence. In a merely structural division, based on the predicate of propositions, there are logical necessity and philosophical necessity. If necessity is not looked upon from a structural viewpoint, there would still be two types of necessity. Logical necessity based on the principle of contradiction. Predicates which have this property are the essentials in the Isagoge. In addition to these, Avicenna considers the ‘required essential accidents’, from Borhan, as necessary. But he does not base them on the principle of contradiction. I’d like to call them ‘philosophical’, whose other criteria is not the principle of Identity or contraction. Avicenna labels the essential accident as ‘required’ and considers them necessary. The necessity of the ‘required’, however, does not need ‘persistence’ or the principle of contradiction.

Keywords

ابراهیمی دینانی، غلامحسین. (۱۳۹۳). قواعد کلی فلسفی در فلسفۀ اسلامی جلد اول و دوم، تهران: نشر پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
طوسی (خواجه)، نصیرالدین. (۱۳۸۶). شرح الاشارات و التنبیهات، قم: بوستان کتاب.
ابن سینا. (۱۳۷۵).  اشارات و تنبیهات جلد اول و دوم، ترجمه و شرح حسن ملکشاهی، تهران: سروش.
ابن‌سینا. (۱۳۷۷). الهیات نجات، ترجمۀ سید یحیی یثربی، تهران: نشر فکر روز
ابن‌سینا. (۱۳۹۱) برهان شفا، ترجمه و تفسیر مهدی قوام صفری، تهران: نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
ابن‌سینا. (۱۳۸۳). منطق دانشنامۀ علائی، با مقدمه و حواشی و تصحیح مهدی محقق، همدان: نشر دانشگاه بوعلی همدان.
احمدی افرمجانی، علی اکبر. (۱۳۸۷). «نقدی بر تحلیل زمانی قضایای موجهه»، نشریۀ حکمت و فلسفه، سال چهارم، شماره اول، ۷-۲۷
شهابی، محمود. (۱۳۱۳). رهبر خرد، تهران: انتشارات خیام.
طوسی، خواجه نصیرالدین. (۱۳۷۶). اساس الاقتباس به تصحیح مدرس رضوی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
مطهری، مرتضی. (۱۳۹۲). شرح مبسوط منظومه، جلد 10 مجموعه آثار تهران: صدرا.
مظفر، محمد رضا. (۱۳۸۹) منطق، ترجمه‌ی مجید حمید زاده و انشاءالله رحمتی، تهران: انتشارات حکمت.