نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی

2 دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

مسئلۀ «این‌همانی شخصی» از مسائلی است که هم در حیات دنیوی کاربرد دارد و هم در حیات اخروی. زیرا بر اساس مفهوم این‌همانی شخصی و معیارهای آن از یک‌سو مشخص می­شود که آیا فردی که اکنون، برای مثال، هفتاد سال دارد همان فردی است که پنجاه سال پیش بیست سال داشت، و از سوی دیگر معلوم می­شود که فرد اخروی همان فرد دنیوی است یا نه. متفکران معیارهای گوناگونی برای این­همانی شخصی ارائه داده­اند که یکی از مهم­ترین آن‌ها «روح» است. اما از آنجا که جان هیک به روح، به‌عنوان جوهری غیرمادی، معتقد نیست و  انسان را واحدی روانی ـ جسمی‌ می‌داند، معیار
این­همانی را «بدن» در نظر می­گیرد و با توجه به اینکه به معاد جسمانی و بازآفرینی بدن قائل است، برای اثبات این­همانی میان فرد اخروی و فرد دنیوی باید نشان دهد که میان بدن اخروی و بدن دنیویِ آنان این­همانی برقرار است. البته منظور از بدن هم جنبه­های جسمی و هم جنبه­های روانی انسان است که وحدتی را تشکیل می­دهند. او بدین منظور سه وضعیت فرضی را مطرح می­کند و بر مبنای آن‌ها نشان می­دهد که گرچه بدن فرد در آخرت «بدل» بدن او در دنیا است، اما با این حال این­همانی میان این دو بدن و، درنتیجه، میان این دو فرد برقرار است. دیدگاه هیک را متفکرانی مانند پِنِلِم، اُلدینگ، کلارک، آودی و فلو مورد انتقاد قرار داده­اند و او به برخی از آنان پاسخ داده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

John Hick and the Problem of Personal Identity Between the Earthly Person and the Resurrected Person

نویسندگان [English]

  • hedayat alavitabar 1
  • fatemeh ghassempour 2

1 associate prof, allameh tabatabai university

2 ph.D student, allameh tabatabai university

چکیده [English]

The problem of "personal identity" is among the problems that are applicable to the resurrection life as well as the earthly one. Because based on personal identity and its criteria it would, on the one hand, be determined whether a person who is now, for example, seventy years old is the same person who was twenty years old fifty years ago, and it would, on the other hand, be known that whether or not the resurrected person is identical with the earthly one. Thinkers has introduced a variety of criteria for personal identity, of which one of the most important is "soul". But rejecting soul, as an immaterial substance, John Hick regards human being as a psychophysical unity and, as a result, "body" would be the criterion for personal identity. Taking bodily resurrection and reconstitution of body for granted, he demonstrates the identity between the resurrected and the earthly persons by showing that their bodies are identical. He, as mentioned above, means by "body" both the physical and psychological aspects of the human being which constitute a unity. Hick sets up three situations through which he tries to prove that though the body in the resurrection world is the "replica" of the earthly body, but nevertheless these two bodies and, therefore, these two persons are the same. Hick's view is criticized by philosophers such as Penelhum, Olding, Clarke, Audi and Flew, and he has replied to some of them.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Personal Identity
  • Bodily Resurrection
  • "replica"
  • Earthly Person
  • Resurrected Person
طباطبائی، محمد حسین (1392 ه. ق.). المیزان فی تفسیر القرآن. جلد 13. قم: موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان.
Audi, Robert (1976). “Eschatological verification and personal identity”.International Journal for Philosophy of Religion7 (4): 391-408.
Clarke. J. J. (1971). “John Hick's Resurrection”. Sophia 10 (3):18-22.
Flew. Antony (1984). God, Freedom, and Immortality: A Critical Analysis. Buffalo: Prometheus Books.
Hick. John (1960). “Theology and Verification”. Theology Today 17 (April).
Hick. John (1964). The Existence of God. New York: Macmillan.
Hick. John (1972). “Mr. Clarke's Resurrection Also”. Sophia 11 (3).
Hick. John (1976). Death and Eternal Life. New York: Harper and Row.
Hick. John (1988). Faith and Knowledge. London: Macmillan.
Hick. John (1990). Philosophy of Religion. New Jersey: Prentice Hall.
Hick. John (1999). The Fifth Dimension: An Exploration of the Spiritual Realm. Oxford: Oneworld.
Olding. Alan (1970). “Resurrection Bodies and Resurrection Worlds”.Mind79.
Penelhum. Terence (1970). Survival and Disembodied Existence. London: Routledge and Kegan Paul; New York: Humanities Press.
Wiener. Norbert (1950). The Human Use of Human Beings. New York: Avon Books.