نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مرتضی واعظ قاسمی ¹
• علی اکبر احمدی افرمجانی ²

¹ کارشناسی ارشد فلسفه منطق دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران

² دانشیار فلسفه دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

چکیده

دست‌کم سه رویکرد متفاوت به خود ارجاعی در سنت فلسفۀ تحلیلی وجود دارد. رویکرد راسلی، رویکرد پوزیتیویستی و رویکرد ویتگنشتاینی. هرکدام از این رویکردها راه‌حلی متفاوت برای مسئلۀ خود ارجاعی پیشنهاد کرده‌اند. از آن میان رویکرد ویتگنشتاینی به این مسئله بحث‌های زیادی را به وجود آورده است. ظاهراً فقرۀ6.54 (عبارت ماقبل آخر) رسالۀ ویتگنشتاین تمامی گزاره‌های کتاب از جمله خودش را بی‌معنی قلمداد می‌کند. این خود ارجاعی مخاطبین رساله را در وضع پارادوکسیکالی قرار می‌دهد. ویتگنشتاین با طرح مفهوم نردبان سعی دارد تا از این خود ارجاعی بگریزد. از میان تفاسیر مختلف از رسالۀ ویتگنشتاین دو تفسیر توصیف‌ناپذیر و یکپارچه حول این مسئله شکل‌گرفته‌اند و سعی می‌کنند که با تفسیر واژۀ «بی‌معنی» خوانشی سازگار از متن رساله به دست بدهند؛ اما از خلال نقدهای این دو تفسیر به یکدیگر به نظر می‌رسد که اساساً رویکرد ویتگنشتاینی برای حل بحران خود ارجاعی راهگشا نباشد.

کلیدواژه‌ها

• خود ارجاعی
• ویتگنشتاین متقدم
• تفسیر توصیف‌ناپذیر
• تفسیر یکپارچه

عنوان مقاله [English]

Analyzing of Wittgenstein Approach to Self-referential

نویسندگان [English]

• Morteza Vaez ghassemi ¹
• Ali Akbar Ahmadi Aframjani ²

¹ Master of Philosophy of Logic, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran.

² Associate professor of philosophy, Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran.

چکیده [English]

There are at leastthree different approaches to self-referential in the tradition of analytic philosophy including Russellian approach, positivistian, approachand Wittgensteinian approach. Each of these approaches have suggested distinct solution for the self-referential problem. Among themthe Wittgensteinian one has caused much debate. The penultimate Phrase of Tractatus Logico-Philosophicus (6.54) says that all terms are meaningless, Including himself.This self-referential puts the audience of Tractatus in the paradoxical situation.This self-referential puts the audience of Tractatus in the paradoxical situation.Wittgenstein, by invent ion of the concept of ladder wants to escape from t he self-referential. Of the two interpretations, Resolute Reading and Ineffability Reading have addressed this topic. They try to give text bay consistent readivg of the interpreting the word "nonsense". But these two interpretations to each other through the criticism seems to be basically self-referential approach to resolve the crisis Wittgensteinian not help.But leveling criticism by these two interpretations to each other shows that basically self-referential approach is incapabel to resolve this crisis.

کلیدواژه‌ها [English]

• Self-referential
• Early Wittgenstein
• Ineffability reading
• Resolute Reading