نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• بهنام ذوالقدر ¹
• داوود حسینی ²

¹ دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه تربیت مدرس،

² استادیار دانشگاه تربیت مدرس

چکیده

 وحدت وجود ابن عربی حداقل در خوانشی اولیه داری تناقض­هایی است. مهم‌ترین مثال از تناقض­های وحدت وجود، در مورد رابطۀ حق و خلق است. ابن عربی بیان می­کند که خلق حق است و حق نیست. گرچه فیلسوفان مختلف در طول چند صد سال سعی کرده­اند تا این تناقض­ها را رفع کنند و تبیینی سازگار و منطبق با اصل عدم تناقض از وحدت وجود ارائه دهند، بر خلاف این رویکرد، در این مقاله ما سعی خواهیم کرد تا تناقض­های وحدت وجود را بپذیریم و نشان دهیم که می­توان معناشناسی­ای  از نظریۀ وحدت وجود ابن عربی با حفظ تناقض­های این نظریه ارائه کرد. برای این کار از نظریۀ گلوآن­های پریست استفاده خواهیم کرد. نظریۀ گلوآن­ها به مسئله وحدت پاسخ می­گوید؛ یعنی این مسئله که چه چیز موجب وحدت اشیاء می­شود و اجزای متکثر یک شیء چگونه کلی واحد را بر می­سازند. این نظریه، نظریه­ای تناقض باورانه است؛  یعنی حاوی تناقض‌هایی صادق است و اصل عدم تناقض در آن معتبر نیست. بنابراین معناشناسی آن مبتنی بر منطقی فراسازگار؛ یعنی LP است. پس از ارائۀ خوانشی تناقض باور از وحدت وجودِ ابن عربی و توضیح نظریۀ گلوآن­ها، ترجمه ای از وحدت وجود ابن عربی به نظریۀ گلوآن­های پریست ارائه خواهیم کرد و نشان خواهیم داد که چگونه نظریه گلوآن­ها می­تواند تناقض­های  وحدت وجود را توضیح دهد. در این مقاله دغدغه ما رابطۀ حق و خلق و یا به عبارت دیگر وجود و موجودات است. از این رو به جنبه­های دیگر نظریۀ وحدت وجود نخواهیم پرداخت.

کلیدواژه‌ها

• وحدت وجود
• ابن عربی
• تناقض
• نظریه گلوآن‌ها
• پریست

عنوان مقاله [English]

Gluon Theory; A model of the Oneness of Being

نویسندگان [English]

• Behnam Zolghadr ¹
• Davood Hosseini ²

¹ PhD Student Tarbiat-Modares University

² Assistant Professor Tarbiat-Modares University.

چکیده [English]

There are true contradictions in Ibn ‘Arabi’s theory of the Oneness of Being. The most important one occurs in his explanation of the relation between Being and beings. According to Ibn ‘Arabi, Being is identical with beings as well as it is non-identical with beings. Different philosophers, through hundreds of years, tried to dissolve this contradiction by giving consistent readings of Ibn ‘Arabi’s theory of the Oneness of Being. We will not follow this path. Instead, we accept those true contradictions and, thus, take the theory of the Oneness of Being to be a dialetheist theory. Our claim is that one can have a paraconsistent semantics of the theory of the oneness of being. To do so, we appeal to Graham Priest’s Gluon Theory. Gluon Theory concerns the problem of unity, i.e. what makes the plurality of an object’s parts into a whole. Gluon theory is a dialetheist theory and, thus, its semantics is a paraconsistent one. After giving a dialethiest reading of Ibn ‘Arabi’s Theory of the Oneness of Being, and explaining Gluon Theory, we will propose a translation of the former theory into the latter one. We will try to show that how Gluon Theory can explain the Theory of the Oneness of Being. In this essay, our focus is on the relation between Being and beings and, thus, other aspects of the Theory of the Oneness of Being will not be our main concern.

کلیدواژه‌ها [English]

• Gluon
• Being
• The Oneness of Being