نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

هیئت علمی دانشگاه سینای همدان

چکیده

از آنجایی که هیوم زیبایی را احساسی لذت‌بخش می‌داند که از برخی کیفیات عینیِ محتمل ایجاد می‌شود، برای رفع اختلافات ذوقی نمی‌تواند به کیفیت عینیِ مشخصی اشاره کند. از همین رو او حکم مشترک داوران راستین را به عنوان معیار ذوق مطرح می‌کند. خود هیوم می‌پذیرد که علی‌رغم کارایی این معیار، هنوز دو عاملِ مزاج شخص و آداب و رسوم افراد نوعی نسبی‌گرایی محدود را در داوری‌های ذوقی موجب می‌شود. بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد که این معیار تنها در داوری‌های ساده و غیر مقایسه‌ای می‌تواند مفید واقع شود. اما در داوری‌های مقایسه‌ای، آنجایی که صحبت از برتری هنرمندی بر هنرمند دیگر است، این معیار نمی‌تواند چندان مؤثر و کارا باشد. اگر زیبایی احساس لذت‌بخش است، هر شخصی احساس خود را معتبر می‌داند و حاضر نیست احساس دیگری را جایگزین آن کند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Standard of the Taste and the Taste Disagreements in Hume's Thoughts

نویسنده [English]

  • ali salmani

چکیده [English]

Since Hume believes that beauty is pleasurable sentiment, he can not refer to the certain objective qualities for resolving aesthetical disputes. Hence, he introduces the common judgment of judges as the standard of the taste. Hume himself accept that in spite of efficiency of this standard, tow factors, namely different humors and different particular manners, lead to a kind of constricted relativism in the aesthetic judgment. A precise investigation will show that this standard can be successful in the simple and none-comparative situations. However, in the case of comparative judgments - when we speak about preferences of an artist in comparison to the other's ones - this standard can not be efficacious. If beauty is pleasurable sentiment, everybody accredit his sentiment and would not accept other's sentiment.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hume
  • beauty
  • The Standard of the Taste