TY - JOUR ID - 8663 TI - آزادی اگزیستانسیال و آزادی استعلایی در اندیشۀ هایدگر JO - حکمت و فلسفه JA - WPH LA - fa SN - 1735-3238 AU - آزادانی, زکیه AU - بهشتی, سید محمدرضا AD - دکترای فلسفه دانشگاه تهران، تهران، ایران. AD - دانشیار فلسفۀ غرب، دانشگاه تهران، تهران، ایران. Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 14 IS - 53 SP - 7 EP - 24 KW - آزادی اگزیستانسیال KW - آزادی استعلایی KW - دازاین KW - جهان KW - هستی KW - نامستوری DO - 10.22054/wph.2018.8663 N2 - این مقاله می‏کوشد ایدۀ آزادی در اندیشۀ هایدگر را در سه مقطع فکری او و بر اساس سه مفهوم انسان، جهان و هستی مورد بررسی قرار دهد. اگر مسئلۀ آزادی در هستی و زمان، حول محور دازاین جریان دارد و به بازگشت دازاین به ذات خودش به‏مثابه امکان محض برای کسب آزادی‏اش می‏پردازد، نوشته‏های بین سال‏های 1928 تا 1931، مفهوم آزادی استعلایی را در نسبت با مفهوم جهان مطرح می‏کنند. در اینجا آزادی به‏مثابه بنیادِ هر بنیان‏گذاری، هرگونه مواجهه و نسبت‏برقرارکردن انسان با جهان و بدین‏سان طرح‏افکنی و ساخت آن را ممکن می­کند. سرانجام، از سال 1931 به بعد، مفهوم آزادی بیش از هر چیز با مفهوم هستی گره می‏خورد و به‏مثابه شرط امکان آشکارشدن حقیقت یا نامستوری تبیین می‏شود. اکنون، آزادی مقدم بر هرگونه آزادی ایجابی و سلبی، بر مجال‏یافتگی1 برای نامستورسازی موجود دلالت می‏کند و انسان آزاد به‏مثابۀ محل و مجال ظهور هستی معرّفی می‏شود. UR - https://wph.atu.ac.ir/article_8663.html L1 - https://wph.atu.ac.ir/article_8663_6e62625541d0f682c0703bc14f5a36a2.pdf ER -