TY - JOUR ID - 5751 TI - فلسفۀ نیچه یا نیچة فیلسوف JO - حکمت و فلسفه JA - WPH LA - fa SN - 1735-3238 AU - کرباسی زاده, علی AD - هیئت علمی دانشگاه اصفهان Y1 - 2008 PY - 2008 VL - 4 IS - 15 SP - 7 EP - 23 KW - فلسفه KW - فیلسوف KW - فلسفۀ آینده KW - فلسفۀ حیات KW - تفسیر KW - ارزشیابی KW - نظریۀ چشم‌اندار KW - معرفت KW - حقیقت DO - 10.22054/wph.2008.5751 N2 - از دوران باستان تاکنون، فلسفه از سوی فیلسوفان به اشکال و صور گوناگون تعریف شده است. هرچند نیچه نیز – که خود را «فیلسوف» می‌دانست – تعریفی از «فلسفه» ارائه نمود، امّا تعریف و برداشت او از «فلسفه» با سایر تعاریفی که تا زمان او مطرح شده بود، تفاوت بنیادی داشت و برای نخستین بار از زاویه‌ای جدید و نگاهی نو به «فلسفه» نظر انداخت. نیچه با به زیر نقد کشیدن پیش‌فرض‌های اصلی نظام‌های متافیریکی، فلسفه را در ذات و اساس خود، نیست‌انگارانه و دوران آن را پایان‌یافته تلقی کرد. او «فلسفه» را سخن نابهنگام و خلاف عادت می‌دانست و کار خود را عبارت از «فلسفه» و نامی نیز که برای خود برگزید، نه شاعر یا دانشمند یا روان‌شناس، که «فیلسوف» بود. نیچه با تقسیم فیلسوفان به دوگروه قانونگذاران یا فرمانروایان، و مطیعان یا فرمانبران یا به بیانی دیگر، فیلسوفان آفرینندۀ ارزش‌ها و فیلسوفان اهل معرفت یا عاشق حقیقت، فیلسوف راستین و از جمله خودش را از گروه اول یعنی همان فیلسوف نابهنگام دانست و خود را «فیلسوف آینده» و فلسفه‌اش را فلسفه‌ای از آن آیندگان به شمار آورد. UR - https://wph.atu.ac.ir/article_5751.html L1 - https://wph.atu.ac.ir/article_5751_d71fe8b9503b4a85a9420bed60df5cac.pdf ER -