%0 Journal Article %T نقد و بررسی نسبت هنر با حقیقت در فلسفۀ هگل %J حکمت و فلسفه %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 1735-3238 %A شاهسون, نوش آفرین %A صافیان, محمد جواد %A حاتم, غلامعلی %D 2020 %\ 03/20/2020 %V 16 %N 61 %P 41-61 %! نقد و بررسی نسبت هنر با حقیقت در فلسفۀ هگل %K هگل %K حقیقت %K هنر %K مطلق %K ایده %R 10.22054/wph.2020.43831.1739 %X نسبت بین هنر و حقیقت در تاریخ تفکر غرب لااقل از هنگام طرح مباحث نظری راجع به هنر از زمان افلاطون و ارسطو مطرح بوده است. در دوران جدید نیز فیلسوفان به این نسبت اندیشیده‌اند. می‌دانیم که در دورۀ جدید و با تأسیس زیبایی‌شناسی  توسط بومگارتن بین حقیقت و هنر به‌کلی جدایی و مفارقت حاصل شد و این مفارقت با کانت قطعیت پیدا کرد. اما پس از او متفکرانی از جمله هگل کوشیدند بار دیگر بر نسبت هنر و حقیقت بیاندیشند. البته  هگل به‌صراحت به طرح نسبت هنر و حقیقت نپرداخته است، اما هنر را جلوه‌ای از تجلی‌های مطلق و مرتبه‌ای از تحقق آن می‌داند. هنر اولین جلوۀ روح مطلق است. پرسش اصلی این مقاله این است که هگل به چه نسبتی بین هنر و حقیقت قائل است؟ درک و دریافت او از حقیقت چیست؟ و چگونه تلاش می‌کند با طرح نسبت بین هنر و حقیقت (البته با سبک و سیاق خود) بر جدایی کامل آن دو که با زیبایی‌شناسی مدرن وقوع یافته است غلبه کند؟ شیوۀ این تحقیق تفسیری و تحلیل محتوا  با تکیه بر آثار هگل و شارحان او و آثار سایر فیلسوفان (مرتبط با موضوع) است. %U https://wph.atu.ac.ir/article_11648_90f7d6ae3643db0332cf31ee1d7c4c0f.pdf