خوانش هگل از تراژدی «آنتیگونه»

امیر مازیار؛ محدثه ربانی نیا

دوره 16، شماره 62 ، تیر 1399، ، صفحه 35-64

https://doi.org/10.22054/wph.2020.48191.1783

چکیده
  تراژدی آنتیگونه در نظر هگل نه‌تنها آشکار کننده روح قومی یونان، بلکه برترین اثر هنری تمامی ادوار بود. نقش حیاتی که هگل برای این اثر ادبی در پدیدارشناسی روح قائل بود آشکار کردن «منطق تاریخ» بود. مقاله پیش رو در پی پاسخ به این پرسش است که هگل چه خوانشی از تراژدی آنتیگونه ارائه می دهد و چگونه «منطق تاریخ» را در این اثر درمی یابد؟ ...  بیشتر

بررسی نقدهگل موسوم به صورت گرایی تهی به اخلاق کانتی

مهدی محمدی اصل؛ علی اکبر احمدی افرمجانی

دوره 15، شماره 58 ، تیر 1398، ، صفحه 107-137

https://doi.org/10.22054/wph.2019.40085.1693

چکیده
  هگل هر سه نقد عقل نظری، عملی و قوۀ حکم را با نگاهی انتقادی مطالعه کرد. نقد موسوم به صورت‌گرایی تهی، به شکل‌های مختلف در آثار هگل، از دوران جوانی تا پایان عمر، حضور دارد، گاه در ضمن نقدهای دیگر پنهان است و گاه خود چنان آشکار است که نقدهای دیگر را در ضمن خود پنهان دارد. اما نهایتاً بنیان این نقد بر این تصور استوار است که اخلاق کانتی غیرتاریخی، ...  بیشتر