نقد و بررسی نسبت هنر با حقیقت در فلسفۀ هگل

نوش آفرین شاهسون؛ محمد جواد صافیان؛ غلامعلی حاتم

دوره 16، شماره 61 ، فروردین 1399، ، صفحه 41-61

https://doi.org/10.22054/wph.2020.43831.1739

چکیده
  نسبت بین هنر و حقیقت در تاریخ تفکر غرب لااقل از هنگام طرح مباحث نظری راجع به هنر از زمان افلاطون و ارسطو مطرح بوده است. در دوران جدید نیز فیلسوفان به این نسبت اندیشیده‌اند. می‌دانیم که در دورۀ جدید و با تأسیس زیبایی‌شناسی  توسط بومگارتن بین حقیقت و هنر به‌کلی جدایی و مفارقت حاصل شد و این مفارقت با کانت قطعیت پیدا کرد. اما پس از او ...  بیشتر

تأثیر اوضاع سیاسی و اجتماعی یونان قرن پنجم قبل از میلاد بر اندیشة سیاسی افلاطون

محمد اکوان؛ مجید پیر هادی

دوره 8، شماره 32 ، دی 1391، ، صفحه 61-80

https://doi.org/10.22054/wph.2013.6137

چکیده
  افلاطون نخستین فیلسوفی است که اندیشه های سیاسی خود را در یک نظام سنجیده ی فلسفی بیان می کند. گواه این سخن دو اثر مهم او یعنی جمهوری و قوانین است، که در آنها می توان اندیشه های سیاسی او را دریافت. نوشته های سیاسی او نشانگر آن است که زندگی وی به عنوان فیلسوفی بزرگ، هیچگاه از سیاست و اجتماع دوران خود دور نبوده است. آمیختگی سیاست، متافیزیک، ...  بیشتر